Star Wars, Darwin falls, Beatty, Echo canyon

Donderdag 14 maart 2019
Vandaag wilden we naar The Racetrack gaan in Death Valley. Ons voornemen om vroeg te vertrekken bleef bij een voornemen en we reden rond 9:00 uur weg. Eerst even de tank vol, brood mee en rijden maar. Toen we Death Valley binnenreden was het slechts 3 graden (1500 meter hoog) met zon en na een tijdje scheerden opeens twee straaljagers vlak voor ons zeer laag de weg over en vlogen naar beneden een canyon in, wauw wat een spectaculair gezicht. We waren in de buurt van het Father Crowley uitzichtpunt en zijn daar meteen naar toe gereden, want in die richting vlogen de straaljagers.

Bij het Father Crowley uitzichtpunt zagen we veel mensen staan met erg grote cameralenzen en dat vonden wij natuurlijk erg interessant. Bij navraag bleken dat vliegtuigspotters te zijn en ze gaven aan dat we hier bij Star Wars Canyon zijn. Hier komen bijna dagelijks allerlei soorten straaljagers en andere vliegtuigen zeer laag en op zeer korte afstand door de canyon langsvliegen. Ze vliegen dus veel lager dan het punt waar je staat en dat is volgens de spotters een zeer spectaculair gezicht. We hebben een tijdje staan wachten, maar helaas geen straaljagers gezien. Onze plannen voor The Racetrack hadden we intussen gewijzigd in een bezoek aan Darwin falls. Later op Youtube gekeken (zoeken op Star Wars Canyon) en wauw dat lijkt ons erg spectaculair om mee te maken. Misschien een volgende keer.

Bij Darwin falls eerst tijd voor de lunch en daarna de wandeling gemaakt naar de waterval. De route gaat door een droge rivierbedding en aan het eind stroomt water, we lopen door een soort bos met hier en daar kleine stroompjes. De waterval zelf vinden we erg leuk om te zien en we hebben heerlijk zittend tegen de rotsen aan genoten van deze omgeving. In de zomer lijkt ons dit een zeer aangename plek om te verkoelen. Na ruim een uur waren we weer terug bij de auto. Zeker een bezoekje waard.

Onze volgende stop zijn de Mesquitte Sand Dunes en omdat deze plek 20 meter onder zeeniveau ligt is het beduidend warmer, zo’n 20 graden. We lopen door de zandduinen, maken foto’s en zien kinderen met een sleetje van de zandduinen afglijden. Mooie omgeving!

Intussen was het alweer rond 16:00 uur en we wilden Furnace Creek visitor center bezoeken en gelukkig was deze nog open. De ranger vertelde dat een bezoek aan The Racetrack nu niet handig is, omdat er water staat. Verder een aantal nuttige tips gekregen.

We hadden gelezen dat Dantes View een mooie sunset lokatie is en omdat het later op de middag was een mooi moment om Dante nog mee te pakken. Eenmaal aangekomen genoten van het uitzicht. We troffen een paar Nederlanders uit Warffum en we zijn gezellig met ze aan de klets geweest. Daarna in het donker doorgereden naar Motel 6 in Beatty. We waren er rond 20:00 uur.



Vrijdag 15 maart 2019
Van de ranger kregen we de tip om even boven Beatty de Death Valley Strozzi Ranch Road (dirtroad) te rijden (2e afslag na milemarker 71 bij hek). We hebben geen idee wat we kunnen verwachten en na het openen (en ook weer sluiten natuurlijk in verband met de wilde ezels hier) van het toegangshek hebben we ruim 1,5 uur gereden. Het uitzicht was mooi, maar we vonden de route te lang duren. Aan het eind stond een aantal verlaten schuren en een vervallen woning en er was zelfs een WC en zo’n schoon openbaar toilet hadden we lang niet meer gezien. Deze wordt vast niet veel gebruikt. Voorts zagen we een kleine bevroren waterval, best bijzonder hier. Onderweg heerlijk rustig geluncht want ja, hier komt geen kip.

Daarna het hele stuk teruggereden en bij de Denny’s in Beatty hebben we onszelf getracteerd op koffie met pannenkoek en karamelijs, ontzettend lekker. Omdat het intussen alweer later op de middag was, doorgereden naar ons hotel in Amargossa Valley, Longstreet Inn & Casino. Mooi hotel met een heerlijk jaren 60 inrichting en gevoel. Hier blijven we de komende 2 nachten.


Zaterdag 16 maart 2019
Vandaag starten we met een hike bij Zabriski Point en we zijn om 07:30 uur bij ons hotel vertrokken. Bij Zabriski point volgen we het pad rechts van de parkeerplaats naar de wash beneden. Daarna via de badlands route weer terug en vooral dat laatste stuk vinden we bijzonder mooi. Een kleine 2 uur en 5 km. later zijn we weer terug bij de parkeerplaats van Zabriski point, erg geslaagd!

Even verderop ligt echo canyon, dit is een autoroute die alleen met high clearance en 4x4 gereden kan worden. Aan het begin van de route moeten een aantal lastige rotsen getrotseerd worden, maar voor onze Jeep gelukkig geen probleem. We rijden door de prachtige canyon en maken tussenstops voor koffie en de lunch, er is bijna niemand. Na 9 km besluiten we om te keren, want we willen Desolation Canyon nog lopen. In totaal 3,5 uur genoten van deze prachtige plek.

Het is intussen 27 graden en dat zijn we duidelijk niet meer gewend, pfffff wat een hitte. Het eerste deel van Desolation canyon loopt door een rivierbedding en na ruim een km. wordt het interessanter. De prachtige route loopt naar een uitzichtpunt op Artist Pallet en is 3 km lang (enkele reis) met 240 meter hoogteverschil. Er zitten wel enkele venijnige klimmetjes is, maar met elkaars hulp en veel water mee lukt het prima. We spreken nog een Amerikaans stel en grappig om te zien dat wij hun nog iets kunnen vertellen over mooie plekjes om te wandelen. Leuk om zo samen zo’n uitdagende route (in 2,5 uur) te lopen. Na een geslaagde dag in een klein uur teruggereden naar ons hotel vlak over de grens tussen Californie en Nevada.

Groetjes Lydia en Wim