Trump’s muur, Luchtshow, Julian, Borrego Springs

Dinsdag 5 maart 2019
Na een voorovernachting bij Valk Schiphol, met de shuttlebus naar het vliegveld en we konden direct inchecken bij de gate en gelijk door naar de bagagecheck en paspoortcontrole. Ruim tijd over voor een kop koffie en tijdens het checken van onze telefoon zagen we een berichtje van Reina en Henk. Ze wilden ons als verassing komen uitzwaaien bij gate 26, maar omdat alles zo snel ging waren we helaas al weg. Jammer! Wel even getelefoneerd, maar persoonlijk is toch veel leuker. Volgende keer beter. We vliegen via Washington naar Phoenix en het vliegtuig was nog niet voor 1/3 gevuld, lekker.

De vlucht met United ging super en een kwartier voor op het vluchtschema. Bij aankomst in Washington DC eerst via de douane, dan koffers ophalen, koffers weer inleveren en tot slot door de bagagecheck. De rozijnenbollen van Lorkeers kwamen, zoals gewoonlijk, zonder problemen door de foodcheck (wel even aangeven uiteraard, anders heb je hier wel een probleem). Op het vliegveld van Washington gaat alles nog handmatig, maar supersnel, omdat we met zo weinig passagiers waren. We ontvingen tussendoor al een leuke mail van Francy en Hal om af te spreken in Borrego Springs. Feels like home.

Na 2 uurtjes wachten de vlucht naar Phoenix en rond 20:00 zijn we geland. In Phoenix verder geen douane of andere formaliteiten meer, dus meteen de koffers gehaald en met de shuttlebus naar Alamo autoverhuur. We hebben dit keer een 4x4 Jeep Compass kunnen vinden, altijd handig voor ruig terrein. Daarna nog 20 km rijden naar ons hotel Baymond inn & Suites in Phoenix. Morgen eerst inslaan en daarna richting El Centro, maar nu eerst slapen!


Woensdag 6 maart 2019
Vanmorgen waren we om 5 uur klaarwakker, dus we konden om 05:30 meteen aanschuiven bij het Amerikaanse ontbijt met geroosterd brood, cornflakes en fruit en natuurlijk ontbrak het plastic bestek niet. Voorts hadden we mooi de tijd om onze koffers en auto in te pakken, want in de loop der tijd is er bij ons een soort standaard ontstaan en we weten precies waar alles ligt, “oefening baart kunst”.

Onze eerste dag gebruiken we altijd als een insla-dag, zodat we onderweg altijd voldoende eten en drinken bij ons hebben. Dus even langs het winkelcentrum met een Dollar tree en Walmart. Het was intussen al tegen de middag en we hadden zin in een lekkere hamburger, zoals een goed Amerikaan betaamt. Gelukkig vonden we snel een In-n-out burger.

Hierna de weg van 380 km. naar El Centro gereden. Deze weg vinden we best wel saai, uitgezonderd het stuk met de zandduinen onderweg, die vinden we prachtig. We komen langs een dorp met de naam “Dateland” en rijden tot vlak bij de Mexicaanse grens, dus we zien de muur van Trump regelmatig opduiken. De muziekinstallatie in de Jeep is super, dus gezellig meezingen onderweg. Intussen was de temperatuur al tot boven de 30 graden opgelopen.

We zitten nu in Travelodge in El Centro, prima overnachtingsplek. We hadden gepland om El Centro als uitvalsplaats voor ons bezoek aan Anza Borego te gebruiken, maar Francy en Hall nodigden ons de komende twee nachten uit in hun huis in Borego Springs en zeg daar maar eens nee tegen. We merken dat we dit keer meer last hebben van een jetlag.


Donderdag 7 maart 2019
Vanochtend om 6 uur wakker, ja ja we komen weer een beetje in het ritme hier. Na het ontbijt even langs de winkel voor de lunch en bij aankomst zagen we straaljagers allerlei capriolen maken, super om te zien. Iemand vertelde dat de Bleu Angels aan het oefenen waren voor een vliegshow en dat de lunchtmachtbasis vlakbij was. Dus even snel ingeslagen en op weg naar de luchtmachtbasis.

Bij de ingang kregen we te horen dat we de vliegbasis (Naval Air Facility El Centro) zelf niet op mochten, maar dat er wel een spottersplek even verderop was. Intussen vlogen ze niet meer, maar de spotters vertelden dat er over een uur weer gevlogen zou worden. Er zou wel een superhornet landen over een paar minuten. Prachtig gezicht! We besloten niet te wachten op de volgende show, want we willen de route door Anza Borego rijden en later in de middag bij Hal en Francy zijn.

We hebben de S2 route van Ocitello naar Julian gereden, erg mooi onderweg met veel uitzichten en bloemen. Verder zien we een zonnepanelenpark en vele windmolens. De plaats Julian ligt op bijna 1300 meter en het was er beduidend kouder. Bij Mom’s Piehouse hebben we appeltaart gegeten met ijs en slagroom, erg lekker en gezellige plek. Intussen was het alweer na tweeen en we wilden rond 15:00 bij Hal en Francie zijn.

Onderweg zagen we veel metalen sculpturen van allerlei dieren waarvan hier fossielen zijn gevonden. Leuk en origineel. Rond half vijf waren we bij Francie en Hall en we hebben heerlijk gegeten, wat een warm welkom weer. Erg bijzonder. We blijven nu twee nachten bij Francie en Hall. Het weer vandaag zonnig en 25 graden met veel wind.