Page

Leuk al jullie reacties, dank je wel. Fijn dat jullie met ons mee genieten!

Dinsdag 8 april
Vandaag mogen van onszelf rustig aan doen, na zo’n indrukwekkende dag van gisteren. Foto’s en film terugkijken en inpakken om richting Page in Arizona te rijden. We gaan een uur terug in de tijd, hebben we dus een uur extra. De rit Kanab-Page is slechts 78 mijl. We besluiten om nog wel even bij Stud Horse Point aan te gaan en daar verder op zoek te gaan naar mooie hoodoos . Zo gezegd, zo gedaan, maar helaas hebben we geen andere bijzondere gebieden meer gevonden. We zitten vier nachten in Best Western Lake Powell. Van het kleine Victorian Inn in Kanab toch best wel een verschil: het internet is traaaaaag, er is veel meer geluid op de gang en bij het ontbijt sta je in de rij. Voor de rest is het prima.

Woensdag 9 april
Net als we ons papieren ontbijtbord hebben gevuld met geroosterd brood, valt de stroom uit. Blijkbaar in heel Page. We ondervinden er verder geen hinder van, maar het idee in de lift vast te zitten lijkt ons niets. Gelukkig blijkt de lift leeg te zijn als na 20 minuten de stroom hersteld is. We gaan vandaag naar de 700 meter lange Lower Antelope canyon, blijkbaar is deze slotcanyon het mooist in de ochtend vanwege het recht invallend zonlicht. In dit gebied hebben de Navajo-indianen het voor het zeggen, het is hun land. Je betaalt om op hun land te zijn een fee van $6,- p.p. per dag, de tour kost $22,=, dus $28,-/€20,-. We zijn met een groep van 20 mensen die onder begeleiding de stalen trappen van de canyon aflopen, je loopt van bovenaf de canyon in. Als we beneden zijn proberen we natuurlijk mooie foto’s te maken waarbij er zo weinig mogelijk anderen opstaan. Dat lukt gelukkig prima. Na ruim een uur staan we weer boven. Het is wel een commercieel iets, maar anders kun je zoiets niet bekijken, dus moet je wel eens wat. Gelukkig viel het mee hoe men de mensen door de canyon “drijft”.

We eten tussen de middag bij Zapata’s in Page, wat ons helaas tegenvalt, dus halen we nog even een ijsje bij de Mac en rijden richting Big Water om de Smoky Mountain road (SMR) te rijden. Dit is een dirtroad door een maanachtig landschap zo we hebben gelezen. Na 12 mijl volgen we de Smoky Hollow road (SHR), die 13,3 mijl lang is en slingert door het landschap. We twijfelen of we het nu mooi vinden, of dat het lijkt op een soort cementafgraving. De rotsen zijn in elk geval grijs-geel. Op een gegeven moment ben ik uitgestapt om te kijken of we verder konden rijden, en op 3 wielen ging dat gelukkig prima. Aan het eind van de Smoky Hollow Road rijden we rechtsaf weer de SMR op. Opeens brandt er weer een lampje van de auto, nee hè.. weer een bandenprobleem? Na een check en het opmeten met de bandenspanningsmeter, lijkt het probleem vooralsnog mee te vallen. Intussen in het MIL-lampje wat afgelopen dagen telkens brandde, af en toe uit, zodat er “slechts” eentje tegelijk brandt. Hmmm. We rijden via de mooie en goed begaanbare Kelly-grade weer terug naar Page, zonder problemen gelukkig. Al met al wel een trip van bijna 4 uur. Daardoor maken we geen tijd meer vrij om naar Alstrom-point te gaan, het wordt ons te laat en te donker. In Page aangekomen gooien we nog even de tank van de auto vol en intussen wachten Reina en Henk ons op bij het hotel. We kennen hen van de loterij afgelopen zondag. Zij hebben er elke dag sinds zondag aan deelgenomen, wij hadden aan één keer genoeg. Ook zij hebben het goede bericht dat ze de loterij hebben gewonnen, ze mogen hem donderdag lopen. Super! Aangezien het water uit de dam ook gebruikt wordt voor het besproeien van o.a. de golfbaan, lijkt het ons een goed plan onze auto maar naast de sproeiers van het schaarse openbare groen te zetten. Spoelt het zand er hopelijk af!

Donderdag 10 april
We zijn vanmorgen gaan wandelen bij de Glen Canyon-dam, de Chains-route.(Het water in de dam zakt al jaren en is meters lager dan het hoogste niveau in 1981. De dam is gereed gekomen in de jaren 60). Deze korte route loopt tot aan het Lake Powell, het stuwmeer, en is 3 km lang (enkel). Het is intussen al aardig warm, de maximumtemperatuur voor vandaag is 28 graden en volop zon. Het is blijkbaar warm voor de tijd van het jaar voor Page. Na de middag zoeken we wat verkoeling: eerst rijden we langs Lake Powell (aan de andere kant waar we hebben gelopen vanmorgen). Daarna rijden we naar Antelope Point Marina, waar we willen gaan varen met een pontonboot in de Antelope Canyon. Daar waar we gisteren in het droge zand liepen, zit een stuk verderop water in een canyon.

Ze halen je op met een golfkarretje vanaf het visitors-center. Je moet nl van de bovenaf de rotsen naar waterniveau. Intussen is het wel erg warm geworden, dus laten we ons graag vervoeren. Wel een vreemde gewaarwording: midden in de woestijn ligt een groot meer, dus blauw water tussen rode rotsen. En met de blauwe lucht erbij wel een mooi plaatje! We hebben nog even tijd om aan het water te wachten op de boot, heerlijk.

We vertrekken met 6 mensen aan boord. Er liggen veel grote (huur)boten en de haven heeft een restaurant en ziet er netjes uit. Het water van de canyon is diep. Na een uur varen in de steeds smaller en hoger wordende canyon, zijn we weer terug in de haven. Het was een welkome afwisseling van alle rotsen die we de afgelopen dagen hebben gezien. We rijden terug naar Page en op zoek naar wat gezonds te eten, treffen we toevallig Reina en Henk in de Safeway. We maken er weer een gezellige avond van en morgen scheiden onze wegen zich richting noorden, Bluff en Blanding.



groetjes Wim en Lydia