Sydney en Hobart

Maandag 9 november
Vandaag is Geeke jarig en willen we iets leuks voor haar maken en kopen. We gaan samen met Jennieke en Flint op zoek naar een leuk kadootje en iets om samen met Flint te maken. Na lang zoeken (hoge eisen?) vinden we in Bondi junction canvas, verf en leuke kaarsen. We hebben met Jennieke en Flint geluncht en na de middag heeft Jennieke de voetjes van Flint op het canvas geverft. Wim heeft zijn bril in de bus achter gelaten, maar gelukkig heeft hij nog twee reserves bij zich.

Wij vinden de canvas met voetjes erg leuk geworden. Na veel speurwerk naar een geschikt kadootje voor Geeke, gaan we met de bus naar hun huis. Als Geeke thuis is wordt er door Igor en ons volop "happy birthday" gezongen en gelukkig vallen de kadootjes, ballonnen en slinger in goede aarde. Daarna vieren we samen in de Trattoria om de hoek de verjaardag en hebben we daar besloten om samen ook nog sinterklaas te vieren. Dus thuis bij Igor en Geeke lootjes gestrokken en voldaan, na een gezelliga avond, gaan we met de bus weer richting Waverly.

Dinsdag 10 november
Vanmorgen gingen we eerst op zoek naar de vergeten bril in het depot "lost and found" in Waverly. Helaas, niet gevonden. Toen gelunched in Bondi junction en aangezien het heerlijk weer is, zijn we naar Bondi beach gegaan. "Toevallig" komen we weer langs ons favoriete ijssalon Messina. Tja....wat doe je dan he? Hmmmm!

Op het strand hebben we een poosje later Flint en Jennieke weer getroffen. Zo handig dat internet....... Intussen is het 26 graden en we genieten allemaal van het heerlijke weer. Als we terug naar Waverly willen, duurt het ruim een uur voor er een bus stopt. De meeste bussen gaan leeg langs ons heen met "not in service". Geeft te denken op zo'n heerlijke stranddag. Dus zijn we rond 20 uur weer terug op de kamer. Nu rest nog een heerlijke douche en wat gezellige Skypegesprekken.

Woensdag 11 november
We kunnen er kort over zijn: regen, de hele dag. We hebben dan ook besloten om naar Bondi junction te lopen om er te winkelen. Er is een groot winkelcentrum dus we vermaken ons wel! We nemen voorlopig afscheid van Jennieke om elkaar over 3 weken weer te zien in Sydney.

Donderdag 12 november
Vandaag vliegen we naar Tasmanie. De vlucht duurt een kleine 2 uur, met wat vertraging landden we rond 16 uur in Hobart. En het regent behoorlijk hard en het is 14 graden. Op het kleine vliegveld met slechts een bagageband lopen we naar de autoverhuurder en krijgen we een Renault Koleos toegewezen. In de stromende regen zijn we, na een stop bij de Coles voor wat inkopen, naar ons overnachtingsadres gereden.

Vrijdag 13 november
Vanmorgen eerst nog wat lichte regen en behoorlijk veel bewolking. We willen naar Mount Wellington, de 1271 meter hoge berg die ligt westelijk van Hobart. Eerst inkopen doen voor de lunch, dan richting de weg naar de top. Halverwege is het opgehouden met regenen en zien we steeds meer en grotere gaten in de bewolking. Het is een mooie weg naar boven met mooie uitzichten en de stad en de omgeving, water en eilanden. Bijna bovenop rijden we in de bewolking en bovenop zien we weinig meer. Het is 8 graden en het waait behoorlijk.

Er zijn vele wandeltracks, we willen de Organ pipe (orgelpijpen) wandeling doen, op 1000 meter hoogte beginnen we eraan (ter hoogte van het chalet). Je kunt ook lager beginnen en dan naar boven lopen. Het zijn allemaal rotsblokken waarover we lopen en soms wat stukken bosgrond. Na een paar honderd meter lopen we langs 3 mannen die koffie drinken. We raken en de praat en worden uitgenodigd voor koffie. Er is ruimte genoeg op al die rotsblokken en de koffie is heerlijk. Bijzonder om te horen hoeveel mensen weten van Nederland: of we in de buurt van Apeldoorn of Groningen wonen, ze kennen drop, bitterballen en poffertjes. De meningen zijn verdeeld over het aantal inwoners van Hobart: de een zegt 160.000 en de ander 250.000. Het blijken er ruim 210.000 te zijn. Op heel Tasmanie wonen ruim 500.000 mensen op een oppervlakte van Nederland en Belgie samen. Dan komt er zelfgemaakte fruitcake te voorschijn, ook daarvan moeten we proeven. Heerlijk!

We lopen verder over de blokken totdat we onderlangs de orgelpijpen komen. Aangezien er eucalyptusbomen voor staan, besluit Wim om een stuk via een steil pad omhoog te klimmen, een gedeelte waar alleen bergbeklimmers mogen komen. Met mooie foto's komt hij weer terug en we lopen door tot het eind waarvan we de orgelpijpen kunnen zien. En dan weer terug naar de auto via hetzelfde pad. Een mooie afwisselende en niet steile route met vergezichten op Hobart en omgeving. Aangezien het intussen bijna onbewolkt is geworden, rijden we nogmaals naar de top van de berg om van de mooie omgeving te genieten. Prachtig die blauwe zee en goudgele stranden van o.a. Bruny island. Hier zie je pas met hoeveel water Hobart omringd is.

In Hobart is het ongeveer 10 graden warmer dan bovenop de berg, 21 graden, dus kunnen de jassen uit. Heerlijk om zo weer in de natuur te zijn, vakantie!!!