Las Vegas en St. George

Maandag 31 maart 2014

Het begin van onze sabbatical! De vorige was in 2008, wat een heerlijk vooruitzicht weer. Afgelopen weekend bij familie langs geweest, de tuin op orde gemaakt en het was mooi weer om samen met Lydia een stukje met de motor te toeren en in Holten een ijsje eten. Wat is de Sallandse Heuvelrug toch mooi, altijd weer genieten.

Maandag hebben we de koffers ingepakt en om 18:00 uur heeft schoonvader Theo ons naar het station in Nijverdal gebracht. Om 18.15 vertrokken we met de trein richting Almelo. Het is alsof het zo moet zijn, maar we kwamen weer mensen tegen uit Borne die ook een aantal weken naar Californie gaan. We hebben uiteraard weer de nodige ervaringen met elkaar uitgewisseld, erg leuk!

Om 20:30 uur kwamen we op Schiphol aan en zijn we met de shuttlebus richting Best Western airport hotel gegaan.


Dinsdag 1 april 2014

Om 7:00 uur konden we zo de shuttlebus weer instappen en na 10 minuten zijn we weer aangekomen op Schiphol. Het inchecken ging weer erg soepeltjes en na een ontbijtje bij de Mac en wat shoppen zijn we naar de gate gegaan. Na de gebruikelijke procedure zouden we iets na 10 uur vertrekken, althans dat was het schema. Maar de crew van het vliegtuig van United Airlines was niet op tijd bij de gate en vandaar dat we ruim een uur later zijn vertrokken. Tja, zonder crew lukt het vliegen ook niet.

Het vliegtuig is helemaal niet vol en we hebben extra ruime plekken gereserveerd. En een voordeel van een niet vol vliegtuig: ik heb nu 3 ijsjes gehad ipv 1! Na een super goede vlucht van ruim 10,5 uur kwamen we aan in Houston. Voordeel van het te laat vertrekken is voor ons dat we een kortere overstaptijd hebben voor de vlucht naar Las Vegas, maar nog steeds 3 uur. Zo zie je maar weer, ieder nadeel heeft zijn voordeel.

De douaneformaliteiten vinden altijd plaats op de eerste plaats waar je Amerika binnenkomt, voor ons dus Houston. In het vliegtuig vul je alvast een formulier in met allerlei vragen. Na de landing direct door naar de paspoortcontrole (alleen met handbagage) met vingerafdrukken en irisscan. We stonden ruim een uur in de rij. Daarna koffers ophalen en lang de douaneman die het formulier in ontvangst neemt en dan weer direct door naar de afgifte van de koffers voor de vlucht naar Las Vegas. Je hoeft dan niet opnieuw in te checken, maar gewoon de koffers afgeven aan een beambte die de labels scant. Vervolgens naar de controle van de handbagage en weer door de bodyscan. Hier moesten we de schoenen wel uitdoen. En ja hoor we waren bijna 2 uur later klaar voor vertrek naar Las Vegas. Tip dus om voldoende overstaptijd te nemen als je een vlucht boekt. We zagen enkele Nederlanders die hun vlucht daardoor gemist hadden. Zij konden een paar uur later toch doorvliegen naar Hun eindbestemming.

De vlucht naar Las Vegas duurde ongeveer 3 uur. Daarna met de shuttlebus naar de autoverhuurder, auto kiezen, even kort naar de Walmart en doorrijden naar het Golden Nugget hotel. Al met al zijn we 24 uur onderweg geweest. Intussen was het rond 21:30u, we hebben al bijna 9 uur tijdsverschil overbrugd.


Woensdag 3 april 2014

Ongeveer 7:00 uur waren we wakker. Even opfrissen en naar ons bekende ontbijtbuffet bij Golden Nugget. Spullen ingepakt, uitgecheckt en op weg naar onze volgende bestemming, St. George. Onderweg in Mesquite langs de Walmart om water en andere levensmiddelen te halen. Wim kon tijdens het shoppen de Go Pro Hero 3 niet laten liggen en ja hoor, bij het afrekenen werd meteen de creditcard van Lydia geblokkeerd. De kaart van Wim werkte dit keer wel! Dat is dus een score van 100% dat onze creditkaart geblokkeerd is. Om deze reden zijn we direct doorgereden naar ons hotel, omdat we niet weer het risico wilden lopen dat onze kamer aan iemand anders verhuurd zou worden, aangezien het vol zit. Gelukkig viel het achteraf mee, want we hebben verder geen problemen gehad en de kaart van Lydia was woensdagmorgen weer vrijgegeven. Wel erg vervelend allemaal.