Shiprock, Canyon-X, Hidden canyon en Hoodoo Forest

Maandag 23 april 2018
Vandaag vertrekken we naar Page in Arizona. Bij het ontbijt konden we dit keer zelf eieren bakken en dat hadden we hier nog niet gezien, leuk! Na het ontbijt langs de Walmart voor brood en knabbelgroente voor onderweg. We willen eerst naar Shiprock, hier zijn we in het verleden al meerdere keren langsgekomen, maar nog niet bezocht. We hadden helder weer en de dirtroad er naartoe was prima te doen voor onze Hyundai Santa Fe. Toen we in de buurt van Shiprock waren, stoelen uit de auto, kop koffie erbij en genieten maar.

Na Shiprock zijn we op zoek gegaan naar een mooie weg om richting Page te rijden en gelukkig vonden we de Buffalo Pass met een hoogte van 8482 feet (2600 meter). Deze loopt via de Indian Service route weg 13 door de rode rotsen, prachtig! We rijden door de prachtige omgeving waar je je geen minuut verveelt, zoveel mooie uitzichten op de rode en gele rotsen met hun vele vormen. Op meerdere plaatsen lijken ze op die van Monument Valley. Nog even langs de Mac in Kayenta voor een ijsje en om 19:00 uur kwamen we aan in Page bij het nieuwe Country Inn by Radisson hotel wat net negen dagen open is, super mooi! Het is hier weer een uur vroeger, maar daar rekenen we maar even niet mee, overmorgen is het weer een uur later.


Dinsdag 24 april 2018
Vandaag willen we de canyon-X lopen, omdat hier mooie foto’s te maken zijn. Na het goede ontbijt met echte borden en bestek (dat was lang geleden (-:) zijn we naar milemarker 308 gereden voorbij de energiecentrale.

Bij aankomst even na 10:00 uur bleek dat we meteen mee konden met de tour van half 11. Na een ritje van 4 mijl met een shuttlebus kwamen we aan bij de ingang van de canyon. Vervolgens de canyon ingelopen met de gids en zes anderen via een breed aflopend zandpad. Het valt ons op dat de tour erg relaxt en geduldig verloop. “Take your time” horen we de hele tijd, erg fijn. De beide canyons niet zo groot, maar het maken van foto’s en de tips die de gids ons geeft, zijn super. We gaan in een karretje de zandheuvel weer op en worden teruggebracht naar onze auto, na ongeveer 2 uur waren we weer terug. Erg leuke tour als je foto’s maken leuk vindt. Het lopen van de canyon zelf stelt niet veel voor.

Het was zo rond 13:00 uur geworden en we besloten om wat bij de Denny’s te eten. We zagen dat er sinds ons vorige bezoek aan Page een jaar geleden ontzettend veel nieuwe hotels bijgebouwd zijn. Het gaat blijkbaar economisch goed hier!
Vanwege het mooie weer en het mooie zwembad bij het hotel besloten we om de middag te chillen aan het zwembad en het terras.


Woensdag 25 april 2018
Vandaag rijden we naar Zion NP. Na het ontbijt rijden we eerst naar The New Wave, net buiten Page. We zijn hier eerder geweest en we kiezen nu een andere weg. Er is een nieuw “wandelpad” aangelegd die je om de rotsformatie leidt. Onderweg komen we aan de praat met mensen uit Michigan en ze vertellen dat ze zojuist hun huis hebben verkocht en een tijd rond gaan reizen met hun camper. Na het uitwisselen van ervaringen vervolgen we het wandelpad en na 1,5 uur zijn we terug bij onze auto.

Intussen was het alweer tijd om te lunchen en we besloten om dat bij de picknicplek bij de Paria river te doen. Deze gravelroad kennen we en deze vinden we erg leuk om te rijden. Erg veel mooi paarsgekleurde rotsen hier. Na de lunch with a view weer verder richting Kanab.

Kanab is voor ons een zeer bekende plaats en we besluiten om even bij de Mac ijs en koffie te halen en weer door te rijden naar Zion. De weg door Zion vinden we erg leuk om te rijden en het lijkt wel alsaf we Zion steeds leuker gaan vinden, naarmate we het park vaker bezoeken. Maar deze keer gaan we er kamperen!
Campground Watchman hebben we snel bereikt en gelukkig hebben we via internet gereserveerd, want alles is vol hier.

De tent opzetten gaat supersnel met al onze ervaring en we kunnen gaan koken. Pasta met tonijn, groenten en kipfilet staat vandaag op het menu. Rond 19:00 beginnen onze buren met het aansteken van een kampvuurtje en daarna vele anderen met als gevolg dat het hele kampeerterrein in rook is gehuld. Bah, wat een vieze lucht. In Organ Pipe was dat ook al het geval, maar in Big Bend was dat gelukkig verboden vanwege brandgevaar. Kamperen op zich vinden we best leuk, maar met die vieze lucht, bah.


Donderdag 26 april 2018
Vandaag vroeg op om de Hidden Canyon trail te gaan lopen. We zijn om 6.15 uur wakker en om 7 uur hebben we de tent en alles al ingepakt. We lunchen aansluitend op de parkeerplaats bij een picknicbankje. Rond 8 uur gaan we naar de shuttlebussen en we zien daar meteen al een rij mensen staan, maar die lost gelukkig snel op.

We rijden met de shuttlebus naar stop 7 Weeping Rock. Van hieraf kun je o.a. naar Weeping Rock, Observation point of Hidden canyon lopen. We besluiten om Hidden canyon te gaan lopen, omdat we gehoord hadden dat Observation point (OP) alleen maar veel klimmen is (600 meter hoogte). En de hike naar Weeping rock is heel kort.

Het eerste deel van de hike (alleen klimmen) gaat over dezelfde weg als OP en na een mijl splitst deze zich. Daarna beginnen we met de hike naar Hidden canyon en we vinden deze hike mooier dan we verwacht hadden. We komen langs stukken met een ketting net zoals in Angels Landing. Er zijn steile stukken bij en soms moeten we klimmen over boomstammen en rotsblokken. Een erg mooie hike vinden we, te meer omdat je in de ochtend steeds in de schaduw loopt en het relatief rustig is. We lopen verder de canyon in dan het officiele gedeelte en zien ook nog een arch. Daar drinken we koffie en eten we ons brood op. En natuurlijk kletsen we veel met de andere lopers. We hebben hier 330 meter geklommen en dat dalen we ook weer.

Op de terugweg gaf de zon een heel mooi effect. We kwamen hier zelfs Nederlanders met kinderen tegen en we hebben gezellig gepraat over van alles en nog wat, erg leuk! Het kost wel tijd al dat geklets, maar ervaringen uitwisselen vinden we altijd erg leuk en je hoort ook eens wat nieuws terug, vaak met foto’s.

Als we beneden zijn nemen we nog even de hike naar Weeping Rock mee en vervolgens gaan we met de shuttlebus door naar ons favoriete plekje op het gras onder de boom bij Zion Lodge en waarempel, daar kwamen we het gezin uit Nederland weer tegen. Super gezellig gepraat en erg leuk dat zij hun kinderen kennis laten maken met dit mooie land.

Vervolgens weer met de shuttlebus door naar de parkeerplaats, in de auto en naar Kanab gereden. We hebben de weg door Zion nu al tig keer gereden, maar we krijgen er maar geen genoeg van.
We zitten nu voor een nacht in Quality Inn & Suites in Kanab, naast de BLM waar morgen 9 uur de lottery voor de Wave is. Kunnen we er mooi naar toe lopen dit keer, je weet maar nooit of het weer lukt. Vandaag 4-26 graden en volop zon. Geweldig weer.


Vrijdag 27 april 2018
Eerst gaan we om 9 uur naar de lottery van de BLM voor een permit voor de Wave (naast ons hotel), helaas, niet gewonnen van de 153 aanwezigen. Het wordt steeds drukker hier.

We checken uit en rijden in een uur naar de Cottonwood Canyon road, 5 km verderop links zien we dat we een kleine km naar de Paria Rimrocks kunnen lopen. Makkelijk door het vlakke land hoodoo’s kijken, denken we. We pakken een paar flesjes water en wat repen in en gaan om 11.15 uur aan de wandel.

Daar aangekomen blijkt er verderop beneden een veld met hele grote hoodoo’s te staan, Hoodoo Forest heet het, naar beneden willen we! Met wat klim- en glijwerk komen we op een hoogte vanwaar we een mooi zicht hebben van onderaf op de hoodoo’s, verder naar beneden willen we niet meer. Lekker genieten en foto’s maken, super, en via hetzelfde pad weer terug naar de auto, niemand gezien hier. Om 13 uur waren we weer terug.

Na de lunch aan de Lower Hackberry Canyon trailhead rijden we terug op de CCR en besluiten toch nog “even” naar Yellow rock te gaan, nu we er toch zijn... We pakken de rugzak weer in en rond 15 uur lopen we eerst door de rivier, nagekeken door een koe met kalf, naar het begin van de steile klim met scherpe rotsen en losse stenen. Hmmm, het is wel erg warm en zonnig nu. Doen? Doen!

We klimmen de steile helling zonder problemen op en komen aan op de kleurrijke rots. Daarna wordt het pas leuk, genieten en foto’s maken! We klimmen Yellow Rock op en af en genieten volop. Om 5 voor 5 beginnen we weer met de lastige afdaling en 20 minuten laten zijn we veilig beneden. Super! (Totaal stijgen zo’n 220 meter).

We rijden daarna door naar Page in Arizona en komen over de staatsgrens, krijgen er weer een uur bij. Vanaf nu geen tijdsgrenzen meer. Superdagje! We zitten weer 2 nachten in het Country Inn & Suites hotel in Page. Vandaag 14-28 graden, later bewolkt en zien we in de verte regen.

Groetjes ons