Myvatn en verder naar het noorden

Wat leuk al die reacties, leuk dat jullie meele(v)(z)en!

Woensdag 13 september 2017
Vanaf Egilsstaðir in het oosten is het zo'n 160 km over de hoogvlakte rijden om in de buurt van Myvatn, meer naar het noordwesten, te komen. Als we om half 9 vertrekken halen we eerst brood bij een lokale bakker. Het is zwaar bewolkt met 5 graden op de thermometer en er staat redelijk veel wind. We rijden langs mooie watervallen en stoppen af en toe. Het lopen met de verzwikte enkel gaat wel steeds beter, maar een hike lopen met veel hoogteverschil en rotsen lukt voorlopig nog niet.

Op de hoogvlakte is het kaal, maar we vinden het geweldig. Wel miezert het wat overgaat in regen en we zien steeds minder. We rijden er zeker niet alleen, ook toeristenbussen rijden hier. Helaas zien we geen wilde rendieren, die begin 1800 hier naar toe zijn gebracht vanuit Noorwegen.

Aangekomen in de buurt van Mývatn (het muggenmeer) ruiken we de zwavelgeur al van verre. Het meer Mývatn heeft een oppervlakte van ongeveer 37 km² en is slechts 2 tot 4,5 m diep. Het meer wordt voornamelijk gevoed door onderaardse waterbronnen en water uit de omliggende lavavelden. Het heeft een bijzondere flora en fauna en we zien opvallend meer vogels. Maar wij komen vooral voor de vulkanische activiteiten. We hebben tot nu toe in onze vakantie geen enkel last van muggen of ander ongedierte en dat vinden we uiteraard helemaal niet erg.

We stoppen eerst bij Hverir, een veld vol met bubbelende modderpoelen, mooi gekleurde stomende gaten, een stomende berg ernaast. Alleen regent het en waait het flink, striemende kou op onze handen en gezichten, we maken nu kennis met de echte IJslandse condities. We lopen tussen zwavelbronnen, kokendwaterbronnen en gasbronnen door. Met de bijbehorende rotte eierengeur. Geweldig.

We gaan daarna even kijken bij Jarðböðin við Mývatn, een soort Blue Lagoon, een zwembad gevuld met natuurlijk bronwater. We zien van afstand de Hverfjallkrater, een mooie vulkaan van 312 meter hoog, een krater met een diameter van ongeveer 1 kilometer en 140 meter diep. Een gave mooie zwarte krater van afstand.
Dan naar Dimmuborgir (duistere burchten), hier bevinden zich zeer grillig gevormde rotsformaties bestaande uit vulkanisch gesteente ten gevolge van een uitbarsting van 3000 jaar geleden. Daartussen staan de in herfsttinten gekleurde berken en andere bomen en struiken. Leuk om even tussen te lopen.

Het gaat steeds beter met de enkel van Wim (met wandelstokken) en we gaan kijken bij de pseudokraters bij Skútustaðir aan de zuidkant van het meer. We lopen een rondje op het eilandje en zien Höfði (de kaap) waar we zowaar in een bos lopen. Van hieraf heb je een prachtig uitzicht op de omgeving van het muggenmeer (waar we geen mug zien) en zijn bijzondere natuurlijke bouwsels. En van bovenaf heb je mooi zicht op de omliggende vulkanen.

Intussen laat de zon zicht steeds meer zien en gaan we nogmaals even langs bij Hverir. Daarna naar de Krafla-vulkaan met zijn elektriciteitscentrale en de hoger gelegen krater Víti (de hel) met zijn groenblauwe meer. We klimmen de krater op om van bovenaf te kijken. Je zou zo het warme meer van 26 graden in willen springen.

Als laatste rijden we naar Dettifoss. Deze waterval is qua volume de grootste van IJsland, gemiddeld verplaatst het 500 kubieke meter per seconde. Vanaf de parkeerplaats is het 800 meter lopen. Wat ontzettend veel water stroomt hier! Er liggen op een paar honderd meter afstand nog 2 watervallen, die slaan we over.

We vinden het voor vandaag mooi geweest en we gaan op weg naar ons overnachtingsadres in de buurt van Ásbyrgi. Om 18:15 uur vertrekken we vanaf Dettifoss en ons overnachtingadres is 43 km ten noorden van dit punt. Iets verder noordelijk dan Ásbyrgi, dat we voor morgenochtendhebben gepland. We hebben de keus uit drie opties: via dirtroad 862 meteen naar het noorden (42 km) of helemaal terugrijden tot bijna in Myvatn en dan via Husavik de verharde weg nemen (ruim 200 km). Of de derde, terugrijden en via gravelweg 864 rijden. Aangezien we niet vies zijn van dirtroads is de keuze gauw gemaakt, alleen wel met een Yaris en niet met een 4x4, maar goed.

De 862 ziet er in het begin redelijk uit en is te doen volgens werklui in een busje die we tegen komen. Maar we hebben het geweten, pas om 20:00 uur hadden we de 43 km veilig afgelegd en was het inmiddels donker geworden. De weg was erg slecht en eigenlijk helemaal niet geschikt om er met een Yaris overheen te rijden. Wel een prachtige omgeving en een mooie zonsondergang! We kwamen om 19:45 uur nog een jong stel tegen die via dezelfde weg naar Dettifoss wilden rijden. Wat denk je dan te zien bij een waterval als het donker is?

Donderdag 14 september 2017
Vandaag staat de groene kloof Ásbyrgi op ons programma, hier vlakbij. De groene kloof is 3,5 km lang, een km breed en hoefvormig. De kliffen zijn zo'n 100 meter hoog. Binnenin groeien berken en struiken. Het regent licht vanmorgen en we gaan eerst naar binnen bij het prachtige visitor centre. We rijden vervolgens naar het midden van de klif en lopen en korte wandeling die je ook uitzicht geeft vanaf een hoger gelegen gedeelte. Er is een meertje aan het eind, Botnstjörn, waar veel vogels zijn. Tot 3000 jaar geleden heeft hier een gigantische rivier gestroomd, de rivier van de Dettifoss waterval. Een bijzondere plek.

We rijden terug richting Mývatn voor nog meer mooie plekken, dit keer via de gewone verharde weg via Húsavík en het waait ontzettend hard. Er is een stormwaarschuwing. Vanaf deze weg kun je tijdens de walvistrek walvissen zien, alleen vandaag dus niet. Het verkeer wordt in IJsland geinformeerd via elektronische borden langs de weg met windsnelheden en temperatuur. De cijfers staan vandaag in rood aangegeven, super harde wind dus. Bij het parkeren heb je voldoende ruimte nodig tot andere auto's, dit in verband met het openwaaien van jouw portier of dat van je buurman. Ook is het handig om niet tegelijkertijd autodeuren te openen. Het was vandaag soms echt lastig om het portier bij het instappen dicht te krijgen, zoveel wind stond er.

Aangekomen bij Mývatn willen we naar Leirhnjúkur (kleiberg). Je ziet aan de voet van deze berg warme waterbronnen, bovenop verse en oude lava. Er hebben recente uitbarstingen (1975-1984) plaatsgevonden. Het lopen tussen de nog steeds stomende lava (33 jaar na de laatste uitbarsting!) is geweldig maar ook vreemd. Vooral de stoom die komt uit de gestolde lavastromen vinden we bijzonder. En ook zijn er hier weer mooi gekleurde zwavelbronnen te zien.

Een bezoek aan Grjótagjá is de laatste voor vandaag. Er is een metersdiepe spleet in de grond te zien, de grond lijkt als het ware doormidden gespleten. In de grot stroomt warm water, waar men jaren geleden nog in kon baden. Nu is het water te heet en is het verboden om in te baden, maar ja, met 43 - 60 graden baden lijkt ons ook geen pretje. Je kunt de grot in om te kijken naar de mooie blauwe kleur van het water. Een mooie bijzondere plek en zeker de moeite waard.
We zien op weg naar Laugar op een vulkaan sneeuw liggen dat er gisteren niet was. Direct na aankomst bij ons overnachtingsadres in Laugar (Guesthouse Hvitafell) gaan we even heerlijk relaxen en opwarmen in de grote hot tub, heerlijk!

Vrijdag 15 september 2017
De dag begint vroeg, want om 00:30 uur hebben we het Noorderlicht gezien. Prachtig groene en oranjegele bewegingen aan de lucht. We zien het tussen en achter de wolken, zonder bewolking zul je vast nog veel meer zien. Maar wat een mooi schouwspel is dit al!

Dan rijden we vanmorgen richting het westen, waarbij we eerst bij Godafoss en Geitafoss gaan kijken. Een mooie grote waterval en een kleinere die we van beide kanten zien, van beneden- en bovenaf. We raken aan de praat met een enthousiast gezin uit Gent wat in omgekeerde richting rijdt. We kunnen ze van alles aanbevelen, altijd leuk.

Hierna rijden we door naar Akureyri, de 4e grote plaats op IJsland met 18.000 inwoners. We eten hier een heerlijke lamsburger en bekijken daarna de stad. We zien een mooie kerk en de prachtige botanische tuinen. Het valt ons op dat we ineens weer vogels horen fluiten tussen zoveel bekende planten en bomen. Het is een heel nette tuin en bijzonder voor IJsland, vooral gezien het klimaat hier.

Een paar uur later rijden we door, de tank vol en even inkopen gedaan. Dan willen we via weg 82 en 76 naar het noorden om het schiereiland te rijden. Er rijdt weinig verkeer. Aan de noordkant komen we vlak bij Ólafsfjörður bij een tunnel, die slechts 1 rijbaan heeft met passeerstroken. De andere kant heeft voorrang en wij stoppen telkens als er iemand aankomt. Daarna volgen nog twee tunnels van 7 en 4 km lang. Siglufjörður heeft een fotogenieke haven waar we even stoppen. Ook helemaal aan de noordkant stoppen we om te genieten van de zee. En misschien zwemmen er nog wel walvissen? Nee helaas zien we ze niet.

Als we doorrijden richting het zuiden zien we een hele mooi bundel licht, het lijkt een grote spot die gericht is op de zee. Het licht hier is heel mysterieus en we blijven de hele weg kijken en genieten. Voor we het weten is het alweer 17:00 uur en zij we in Hofsós, waar op een heel mooie plek een zwembad is aangelegd aan de zee. Beneden zijn basaltkolommen te zien, ook daar gaan we kijken.

Om 19:00 uur komen we aan in Sauðárkrókur voor ons overnachtingsadres. Het is een havenplaats met een rommelig uiterlijk, maar de kamer is prima. We hopen weer op noorderlicht vannacht! Het weer vandaag max 15 graden, droog met een matige wind.

Groetjes Lydia en Wim