Via het zuiden naar het oosten

Zondag 10 september 2017

We pakken na 3 nachten in Hveragerdi ons huisje weer leeg en rijden even voor negenen richting het zuiden, voor een heel aantal bezienswaardigheden. Het is bewolkt maar droog en 10 graden. Eerst even vers stokbrood halen bij Kronur in Selfoss.

De enige ringweg die op IJsland loopt heeft nummer 1 en is 1332 km lang. In het binnenland mag je op veel wegen alleen met 4x4 auto's rijden. Daar komen we dus niet. We komen langs de Seljalandsfoss, een mooie waterval van 60 meter hoogte waar je ook achterlangs kunt lopen. Er staat een betaalautomaat op de parkeerplaats. We maken een paar foto's, het is er erg druk en we rijden weer verder.

We komen langs Eyjafjallajokull, de vulkaan die in april 2010 het vliegverkeer in een groot deel van Europa plat heeft gelegd vanwege een uitbarsting. Er is een soort keet wat visitor centre heet, waar je bijna 7 euro entree voor moet betalen om een film over de uitbarsting te zien.
Daarna stoppen we 10 km verderop bij Skogafoss, waar we naar de waterval lopen. Om een foto zonder mensen erop te maken wordt je wel nat, maar ja, je moet er wat voor over hebben. Even verderop hebben we zicht op we een uitloper van de gletsjer Katla, waar je met een tocht met een gids mee kunt. We rijden de weg in en aan het eind is een grote parkeerplaats. Na een bakje koffie lopen we zelf richting gletsjer, waar we hele mooie zwart met witte ijsschotsen in het water zien drijven, ze zijn van de gletsjer afgebroken. We lopen ook nog richting de gletsjer zelf en zien een aantal groepen mensen die de gletsjer opgaan. Van dichtbij is zo'n gletsjer best hoog. Er staat een erg koude wind en handschoenen zijn hier niet overbodig.

Dan rijden we verder en besluiten om niet bij het vliegtuigwrak te gaan kijken. Rechts op het strand ligt nl. een vliegtuigwrak van een Douglas R4D-8 die hier in 1973 een noodlanding heeft gemaakt. De US-Navy koos ervoor om het te strippen en te laten liggen. Nu is het een toeristische trekpleister geworden. Er is een parkeerplaats vooraan de weg gemaakt.
Na een tiental kilometers komen we bij kaap Dyrhólaey, die 120 meter boven de zee uitsteekt. Het heeft een groot gat aan de zeezijde waar zelfs een schip doorheen zou kunnen varen (een schip hebben we overigens niet gezien). Vanaf de kaap heb je een prachtig uitzicht op het zwarte strand beneden, de gletsjer op de achtergrond en de groene heuvels ervoor. Intussen is de bewolking deels opgelost, er staat bijna geen wind meer en is het weer heerlijk warm met 14 graden. Het scheelt een jas met de gletsjer net.

We rijden via de gravelweg weer naar beneden en slaan nog rechtsaf. Daar is men bezig met een nieuw gebouw met toiletten en een toegangspoortje. Binnenkort zal ook hier wel betaald moeten worden. Erachter ligt een gedeelte met een mooie zwarte monoliet op een leeg zwart afgesloten strand. Ook zien we een boog van zwart geblokt gesteente, erg mooi.

Weer een stuk verder rijden we naar Reynisfjara, een zwart kiezelstrand met een prachtige basaltformatie die op een kerkorgel lijkt (Halsanefshellir). Er zijn ook twee grotten die door erosie zijn ontstaan. Het is eb en de golven zijn hier dermate sterk, dat er zelfs mensen verdronken zijn. Er zijn grote rotsformaties in de baai waardoor het een mooi schouwspel is met de bulderende zee. Onderweg zien we mooie groene heuvels met mossen erop, waar we even stoppen.
We hebben weer mooie dingen gezien! We overnachten in een huisje in Kirkjubaejarklaustur (Efri-Vik bungalows bij hotel Laki) waar we rond 18:00 uur aankomen.

Maandag 11 september 2017
Vandaag weer lekker vroeg uit de veren en na een heerlijk IJslands ontbijt konden we om 8 uur op pad. We willen eerst lopen in de groene Fjadrargljufur canyon, waarbij we heen via de rivier in de canyon en terug bovenlangs kunnen lopen. De canyon is hier vlakbij en na een korte rit richting binnenland waren we om half 9 ter plaatse. Rugzak met drank, brood en onze waterschoenen en wandelstokken mee. De lucht is strak blauw en 12 graden met weinig wind. Heerlijk. Het pad omhoog, bovenlangs de canyon beloofde veel goeds, we konden op een aantal uitzichtpunten zo'n 100 meter naar beneden de canyon inkijken, maar eenmaal aan het eind van het pad gekomen zagen we nergens waar we naar beneden konden lopen. Wel is er een uitzichtplatform gemaakt met zicht op de waterval. Dan maar teruglopen via hetzelfde pad en vanaf de parkeerplaats beneden het water in. Intussen was het al vrij druk geworden en niemand had verder waterschoenen bij zich. We zagen wel veel pogingen van mensen om door het water te lopen, maar we zagen dat niemand de eerste rivierdoorgang door ging. Zonder wandelstokken en waterschoenen zouden we er zelf ook niet aan begonnen zijn. Gelukkig waren we voorbereid.

We hebben onze waterschoenen aangetrokken en zijn tot op kniehoogte het koude water van de rivier doorgelopen. In het midden stroomde het best hard, dus de wandelstokken kwamen erg goed van pas. We hebben ongeveer een kilometer gelopen, zijn 6 keer de rivier doorgestoken, voordat we niet verder konden omdat we bij de waterval aankwamen. En daarna via dezelfde "weg" weer terug. We hebben echt heerlijk genoten van de omgeving en de ongereptheid. We waren wel een bezienswaardigheid voor de mensen die boven moesten blijven zonder goede waterbestendige schoenen. Het enige wat we zagen in de canyon was een drone. Door al dat genieten ging de tijd ongemerkt snel voorbij en na een lunch in de canyon waren we om 12:30 uur uiteindelijk weer terug bij auto.

Vervolgens weer een paar kilometer dirtroad terug naar ringweg 1 en toen kwamen we langs een leuke waterval, de Foss a Sidu, even kijken en weer door. Bij de afslag naar Svinafellsjokull gingen we bij de gletsjer en een ijsblokkenmeer kijken.

Daarna reden we een stuk door naar gletsjermeer Fjallsárlón, met ijsbergen en omliggende gletsjerbergen. Er staat een erg koude harde wind hier, de vouwen waaien je uit je broek haha. Er liggen mooie ijsschotsen in het water. We lopen wat verder rond en zoeken de warme auto weer op.

Dan is er zo'n 12 km verderop nog een ijsbergenmeer, Jökulsárlón, de grootste van IJsland. Het meer is 23 km2 groot en mondt uit in de Atlantische oceaan. De ijsschotsen drijven hier de zee op voordat ze helemaal smelten. Voordat we bij de grote parkeerplaats zijn, stoppen we eerst nog bij een kleinere en lopen een heel stuk links langs het meer om de mooie grotere en kleinere ijsschotsen te zien en te fotograferen. Het is hier lekker rustig, heerlijk rondstruinen met de camera bij de hand. De schotsen hebben verschillende kleuren en vormen, prachtig, vooral als de zon erop schijnt. En dat doet hij. Er zijn meerdere films opgenomen bij dit meer, waaronder twee James Bondfilms. Wim zag zelfs nog een zeehond, maar dacht dat niet zou kunnen. Later lazen we je daar inderdaad soms zeehonden kunt zien, geen gezichtsbedrog dus.

We rijden daarna door naar de grote parkeerplaats. Vanaf hier zijn veel aanbieders voor zodiak- en boottochten actief, het is dan ook erg druk. En dat nog om 17:30 uur. We zien hier grotere ijsschotsen en ijsschotsen die richting zee drijven. En de zodiacs en boten ertussen. Mooi, maar wel erg commercieel voor een natuurverschijnsel.
Daarna door naar Nypurgardar voor onze overnachting. Deze nieuwe met veel Ikea spullen ingerichte accomodatie vinden we erg goed en het ontbijt is prima.

Dinsdag 12 september 2017

Vandaag rijden we richting Egilsstaðir aan de oostkant. Het wordt vooral een rij- en genietdag. We rijden niet de korte route maar een deel via weg 96 en 92. We starten met zwaarbewolkt weer en 9 graden, met een prachtig uitzicht op een gletsjer. We rijden via Höfn, dit is een ongeveer 2100 inwoners tellend vissers -en handelsstadje en wordt de kreeftenhoofstad genoemd. Gelukkig is de Netto hier al om 9 uur open en kunnen dus mooi vers brood voor de lunch kopen. De meeste supermarkten hier zijn pas om 10 uur open. Geen idee waarom zo laat. En voor ons is dat niet handig.

Daarna naar het dorpje Djúpivogur met wat oude gebouwen en een klein haventje, Breiðdalsvík (niets leuks) en we rijden om de vele mooie fjorden heen. Intussen schijnt de zon af en toe en dat maakt het geheel nog mooier. We zien vele spiegelgladde meren waar je helaas niet veilig kunt stoppen om foto's te maken. Maar mooi is het wel. Ook sommige plaatsen is de ringweg 1 niet met asfalt bedenkt maar met gravel. Het wordt ook steeds rustiger op de weg.

We gaan op zoek naar de Saxa zee geiser voorbij Stöðvarfjörður, en vinden een plek om onze huurauto te parkeren. Deze bijzondere geiser zit aan de kant van de zee in rotsen. Van daaraf is het nog zo'n 10 minuten lopen over een platgetrapt paadje door hoog gras. We zien alleen nergens iets wat lijkt op een spuitende geiser. Wel zien we dat het eb is, zou het water te laag staan? Of zijn we op een verkeerde plek? We vragen onze Vlaamse vriend Rudi om advies en ja, we zijn goed. Maar helaas, geen geiser te zien. Als we teruglopen stapt Wim verkeerd op een steen en zijn enkel verzwikt. Dat is balen. We kletsen nog een poos met een Amerikaan die langs loopt. Altijd leuk. Daarna lopen we langzaam terug naar de auto. De voet van Wim is dikker en pijnlijker dan hij moet zijn....

We rijden verder langs de mooie oostfjorden naar Reyðarfjörður en Holmanes voor een verlate lunch. Voordat we bij Egilsstaðir zijn, willen we de route rijden door het fjord naar Seyðisfjörður. Hier komt de veerboot vanuit Hirthals in Denemarken aan. Het is een leuk plaatsje met enkele oude gebouwen, maar vooral de weg door de bergen vinden we mooi.

We rijden dezelfde weg weer terug naar Egilsstaðir, waar we tanken en wat inkopen doen. We zijn weer in de bewoonde wereld aangekomen, waar de grotere supermarkten en tankstations zijn. Dat is ook te zien aan de lagere prijzen. We overnachten in Vinland Guesthouse, waarvoor ze ook Ikea-meubelen hebben gebruikt. Het enige filiaal van Ikea hebben we overigens bij het vliegveld gezien, dat is best ver rijden van hieraf, 650 km en dan ben je 8 uur onderweg.

De namen van plaatsen en bezienswaardigheden vinden we erg lastig en we maken steeds foto's van de borden, omdat we deze anders echt niet kunnen onthouden. Maar verder is het volop genieten hier!

Vandaag maximaal 11 graden en grotendeels bewolkt maar droog.

Woensdag 13 september

Wim's voet gaat redelijk, dat wordt wel een aangepast programma. We doen wat we kunnen doen.

Groeten van ons!