Crater Lake, Roseburg en Lincoln City
Door: Wim en Lydia
Blijf op de hoogte en volg Wim en Lydia
04 Oktober 2018 | Verenigde Staten, Lincoln City
Zondag 30 september 2018
Als we wakker worden horen we dat het regent en buiten zit alles potdicht. Eerst maar even internetten in de lobby en hopelijk wordt het straks beter. Het blijft mistig en besluiten om gewoon naar Crater Lake te rijden, zo’n 35 km hier vandaan.
Bij aankomst regent het nog steeds en daarom kunnen we mooi de film in het visitorcenter bekijken. De film van een half uur vinden we leuk. We zien dat de bewolking intussen minder geworden is en we zien zelfs een glimp van de krater. We gaan in de auto een uurtje lezen en het weer wordt steeds beter. We lezen dat het kratermeer bijna 600 meter diep is en tussen 7 en 10 km breed. Er lopen geen rivieren in en uit het kratermeer, waardoor het water uitzonderlijk helder blijft. Hierdoor krijgt het meer een prachtige felblauwe kleur als de zon erop schijnt.
Ondertussen schijnt af en toe de zon en zien we sommige plekken in het kratermeer inderdaad felblauw oplichten. We rijden helemaal rond Crater Lake en stoppen regelmatig, de blauwe gedeelten zijn erg mooi! Door de weer toenemende bewolking en de aantrekkende wind, wordt het steeds minder aangenaam en gaan we weer terug naar ons motel. We gaan lezen en kijken Netflix.
Maandag 1 oktober 2018
Vandaag rijden we naar Roseburg via weg 138, de Roque-Umpqua Scenic byway, ook wel de “Weg van de watervallen genoemd”.
We beginnen bij Clearwater falls. Dit is een waterval met veel groen mos. Het water loopt onder de bomen door en dat is een apart gezicht.
Daarna rijden we door naar Watson falls. Om bij de waterval te komen moeten we ongeveer 100 meter omhoog klimmen, maar het zicht op de waterval (die 89 meter hoog is) is dat zeker waard.
Dan rijden we een eind verderop, naar de Tokatee falls. Bij aankomst valt meteen de dikke vier meter buis op waar op sommige plekken het water met hoge druk uitkomt. De buis maakt onderdeel uit van een waterkrachtcentrale. We lopen de route naar de mooie waterval en spreken een stel uit San Diego en een collega drone piloot, altijd leuk.
Onderweg geluncht en met de drone gevlogen en door naar de Winchester dam. Hier is een vistrap te zien waarbij je vissen achter glas kunt volgen. We hebben twee kleine vissen en een otter gezien, maar we vinden het erg leuk om te bekijken.
Ondertussen was het weer tijd voor een tankbeurt. Dat je niet zelf mag tanken blijft een beertje vreemd. De bezineprijs varieert rond de 3,25 dollar per gallon (74 eurocent). We verblijven nu in het prima Shady Oaks motel in Roseburg.
Dinsdag 2 oktober 2018
Vandaag gaan we richting de kust via de Umpqua River scenic byway, maar eerst langs de koffie kiosk van Dutch Bros voor koffie. Op de weg naar Reedsport zien we bij Elkton wijngaarden en nemen een kijkje bij het nagebouwde Fort Umpqua uit 1850. Een stukje verder zien we bij Dean Creek herten. Na een kleine twee uur met een stop voor broodjes met koffie, komen we aan bij de Oregon pacific coast. Het weer vandaag is weer vanouds, zon en 17 graden.
Eenmaal bij de kust nemen we een kijkje bij de Oregon Duinen, niets bijzonders, maar nu we er toch zijn..... Daarna komen we bij een aantal plekken waar je parkergeld moet betalen en we maken een paar korte stops. Bij Muriel O. Ponsler (geen fee) kunnen we langer staan en is het erg rustig. We mogen hier met onze drone vliegen en kunnen zo vanaf de zee opnames maken en oefenen, leuk leuk leuk.
Weg 101 vinden we eigenlijk nog mooier dan highway 1 bij Los Angeles, die we jaren terug hebben gereden. Het is nu erg rustig hier, maar in het hoogseizoen zal het naar onze verwachting een stuk minder zijn, vanwege de kleine parkeerplaatsen. We nemen een kijkje bij het commerciële Sea lion cave. Hier kun je met een lift naar een grot waarin zeeleeuwen te zien zijn. Op de monitor binnen geen zeeleeuw te zien en we besluiten door te rijden. Even later zien we een bord met “Strawberry hill” en vanwege de naam maken we een stop. En wat blijkt, het barst hier van de zeeleeuwen en vooral zeehonden. We blijven een hele tijd, maken foto’s en lopen een eind over de rotsen voor een goed uitzicht. Van andere bezoekers hoorden we dat ze hier speciaal hiervoor naar toe waren gereden. Wat een mazzel weer.
Daarna een stop gemaakt bij Cape Perpetua (parkenpas nodig). Het tij is intussen hoger geworden, dus de spleten van waaruit het water met kracht omhoog spuit beginnen te werken. Mooi gezicht. De getijdepoelen zien we, vanwege het opkomende tij, helaas niet. Bij het tunneltje maken we grappige foto’s waarbij het lijkt alsof we het licht aan het eind van de tunnel inlopen. Mooi fotoplekje.
Volgende stop die we maken is Yaquina Head ONA (Outstanding Natural Area) met haar vuurtoren en Cobble beach (parkenpas nodig). Handige tip: zodra er iets staat met “national”, dan is de parkenpas geldig, maar wel ff checken natuurlijk. Bij de vuurtoren zien we zelfs een kleine walvis vlak bij de kust en bij Cobble beach zien we een paar zeehonden. Erg leuke stop!
Bij Depoe bay genieten we van de zonsondergang en we zitten nu twee nachten in het Sailor Jack motel in Lincoln City met uitzicht op zee, prachtig!
Woensdag 3 oktober 2018
Vandaag een rustig dagje, we gaan naar Cape Kiwanda. Eerst even langs de Safeway en de Mac voor koffie en na een half uurtje rijden zijn we er. Het is lekker rustig en als we het stand oplopen zien we veel auto’s met trailers staan. Verderop staan auto’s met strandstoelen ernaast, je mag hier dus met je auto het stand op.
Ons doel is om getijdenpoelen te zien, maar bij navraag blijkt hier weinig van te zien. Men verwijst ons naar Cannon beach en daar komen we morgen al langs. We gaan dus gezellig mensen en omgeving kijken. Er komen snelle vissersbootjes, dories zijn het, aanvaren die met full speed het strand opvaren. Ze worden daarna op de trailers gehesen en rijden weer weg door het mulle zand met grof geweld. Even verderop zien we enkele zwemmers en surfers, genoeg te kijken dus.
Na een tijdje besluiten we om weer terug te rijden richting Lincoln City. We maken een stop en brengen het outlet center in Lincoln City een bezoek. Het was intussen alweer wat later geworden en we wilden kijken of er nog walvissen te spotten waren. Tussendoor gegeten bij de 101 burger en daarna doorgereden naar Boiler bay. We zien drie walvissen, prachtig vinden we dat. Vanwege de wind en de frisse temperatuur hebben we de zonsondergang vanaf onze kamer bekeken. Weer een geslaagde dag.
Als we wakker worden horen we dat het regent en buiten zit alles potdicht. Eerst maar even internetten in de lobby en hopelijk wordt het straks beter. Het blijft mistig en besluiten om gewoon naar Crater Lake te rijden, zo’n 35 km hier vandaan.
Bij aankomst regent het nog steeds en daarom kunnen we mooi de film in het visitorcenter bekijken. De film van een half uur vinden we leuk. We zien dat de bewolking intussen minder geworden is en we zien zelfs een glimp van de krater. We gaan in de auto een uurtje lezen en het weer wordt steeds beter. We lezen dat het kratermeer bijna 600 meter diep is en tussen 7 en 10 km breed. Er lopen geen rivieren in en uit het kratermeer, waardoor het water uitzonderlijk helder blijft. Hierdoor krijgt het meer een prachtige felblauwe kleur als de zon erop schijnt.
Ondertussen schijnt af en toe de zon en zien we sommige plekken in het kratermeer inderdaad felblauw oplichten. We rijden helemaal rond Crater Lake en stoppen regelmatig, de blauwe gedeelten zijn erg mooi! Door de weer toenemende bewolking en de aantrekkende wind, wordt het steeds minder aangenaam en gaan we weer terug naar ons motel. We gaan lezen en kijken Netflix.
Maandag 1 oktober 2018
Vandaag rijden we naar Roseburg via weg 138, de Roque-Umpqua Scenic byway, ook wel de “Weg van de watervallen genoemd”.
We beginnen bij Clearwater falls. Dit is een waterval met veel groen mos. Het water loopt onder de bomen door en dat is een apart gezicht.
Daarna rijden we door naar Watson falls. Om bij de waterval te komen moeten we ongeveer 100 meter omhoog klimmen, maar het zicht op de waterval (die 89 meter hoog is) is dat zeker waard.
Dan rijden we een eind verderop, naar de Tokatee falls. Bij aankomst valt meteen de dikke vier meter buis op waar op sommige plekken het water met hoge druk uitkomt. De buis maakt onderdeel uit van een waterkrachtcentrale. We lopen de route naar de mooie waterval en spreken een stel uit San Diego en een collega drone piloot, altijd leuk.
Onderweg geluncht en met de drone gevlogen en door naar de Winchester dam. Hier is een vistrap te zien waarbij je vissen achter glas kunt volgen. We hebben twee kleine vissen en een otter gezien, maar we vinden het erg leuk om te bekijken.
Ondertussen was het weer tijd voor een tankbeurt. Dat je niet zelf mag tanken blijft een beertje vreemd. De bezineprijs varieert rond de 3,25 dollar per gallon (74 eurocent). We verblijven nu in het prima Shady Oaks motel in Roseburg.
Dinsdag 2 oktober 2018
Vandaag gaan we richting de kust via de Umpqua River scenic byway, maar eerst langs de koffie kiosk van Dutch Bros voor koffie. Op de weg naar Reedsport zien we bij Elkton wijngaarden en nemen een kijkje bij het nagebouwde Fort Umpqua uit 1850. Een stukje verder zien we bij Dean Creek herten. Na een kleine twee uur met een stop voor broodjes met koffie, komen we aan bij de Oregon pacific coast. Het weer vandaag is weer vanouds, zon en 17 graden.
Eenmaal bij de kust nemen we een kijkje bij de Oregon Duinen, niets bijzonders, maar nu we er toch zijn..... Daarna komen we bij een aantal plekken waar je parkergeld moet betalen en we maken een paar korte stops. Bij Muriel O. Ponsler (geen fee) kunnen we langer staan en is het erg rustig. We mogen hier met onze drone vliegen en kunnen zo vanaf de zee opnames maken en oefenen, leuk leuk leuk.
Weg 101 vinden we eigenlijk nog mooier dan highway 1 bij Los Angeles, die we jaren terug hebben gereden. Het is nu erg rustig hier, maar in het hoogseizoen zal het naar onze verwachting een stuk minder zijn, vanwege de kleine parkeerplaatsen. We nemen een kijkje bij het commerciële Sea lion cave. Hier kun je met een lift naar een grot waarin zeeleeuwen te zien zijn. Op de monitor binnen geen zeeleeuw te zien en we besluiten door te rijden. Even later zien we een bord met “Strawberry hill” en vanwege de naam maken we een stop. En wat blijkt, het barst hier van de zeeleeuwen en vooral zeehonden. We blijven een hele tijd, maken foto’s en lopen een eind over de rotsen voor een goed uitzicht. Van andere bezoekers hoorden we dat ze hier speciaal hiervoor naar toe waren gereden. Wat een mazzel weer.
Daarna een stop gemaakt bij Cape Perpetua (parkenpas nodig). Het tij is intussen hoger geworden, dus de spleten van waaruit het water met kracht omhoog spuit beginnen te werken. Mooi gezicht. De getijdepoelen zien we, vanwege het opkomende tij, helaas niet. Bij het tunneltje maken we grappige foto’s waarbij het lijkt alsof we het licht aan het eind van de tunnel inlopen. Mooi fotoplekje.
Volgende stop die we maken is Yaquina Head ONA (Outstanding Natural Area) met haar vuurtoren en Cobble beach (parkenpas nodig). Handige tip: zodra er iets staat met “national”, dan is de parkenpas geldig, maar wel ff checken natuurlijk. Bij de vuurtoren zien we zelfs een kleine walvis vlak bij de kust en bij Cobble beach zien we een paar zeehonden. Erg leuke stop!
Bij Depoe bay genieten we van de zonsondergang en we zitten nu twee nachten in het Sailor Jack motel in Lincoln City met uitzicht op zee, prachtig!
Woensdag 3 oktober 2018
Vandaag een rustig dagje, we gaan naar Cape Kiwanda. Eerst even langs de Safeway en de Mac voor koffie en na een half uurtje rijden zijn we er. Het is lekker rustig en als we het stand oplopen zien we veel auto’s met trailers staan. Verderop staan auto’s met strandstoelen ernaast, je mag hier dus met je auto het stand op.
Ons doel is om getijdenpoelen te zien, maar bij navraag blijkt hier weinig van te zien. Men verwijst ons naar Cannon beach en daar komen we morgen al langs. We gaan dus gezellig mensen en omgeving kijken. Er komen snelle vissersbootjes, dories zijn het, aanvaren die met full speed het strand opvaren. Ze worden daarna op de trailers gehesen en rijden weer weg door het mulle zand met grof geweld. Even verderop zien we enkele zwemmers en surfers, genoeg te kijken dus.
Na een tijdje besluiten we om weer terug te rijden richting Lincoln City. We maken een stop en brengen het outlet center in Lincoln City een bezoek. Het was intussen alweer wat later geworden en we wilden kijken of er nog walvissen te spotten waren. Tussendoor gegeten bij de 101 burger en daarna doorgereden naar Boiler bay. We zien drie walvissen, prachtig vinden we dat. Vanwege de wind en de frisse temperatuur hebben we de zonsondergang vanaf onze kamer bekeken. Weer een geslaagde dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
