Hanmer Springs en Kaikoura
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim en Lydia
26 Maart 2008 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Maandag 24 maart 2008
Vandaag reden we weer van de westkust richting de oostkust, van Greymouth naar Hanmer Springs, in totaal 220 km. De weg die we namen ging via Reefton. In de beschrijvingen stond dat er niet veel interessants te zien is onderweg. Nou, voor een deel klopte dat wel, als je het tenminste vergelijkt met de rest van wat we hebben gezien. Het was een lange Holterbergweg. Als dat niet mooi is….? Voor de rest veel mijnbouw/kolenwinning en voormalig goudwinningsgebied. En ze hebben hier nog steeds sandflies, daar kwamen we achter toen we even stopten voor een kop koffie. Dus maar snel doorgereden. In Hanmer Springs aangekomen (15.00 uur) zijn we lekker gaan lezen. Op tijd gekookt en toen naar de bronnen. Hier komt warm zwavelhoudend water aan de oppervlakte met veel andere mineralen erin. Er is een mooi badcomplex omheen gebouwd en de diverse baden zijn van 32 tot 41 graden met zowel gefilterd als ongefilterd water (beetje zwavelgeur). Leuk om de sterren en de bergen te zien vanuit het bad! Toen gedoucht en terug naar de camping. Best slaapverwekkend die warmte… (gaap).
Dinsdag 25 maart 2008
Vandaag van Hanmer Springs naar Kaikoura (aan de oostkust) gereden, slechts 130 km. Het was een hele mooie route, tussen de bergen door. Na elke bocht weer een ander prachtig uitzicht. Ze kunnen hier trots zijn op hun land! We waren tegen de middag al over. We hebben het dorp even een bezoek gebracht, wat cadeautjes gekocht en voor morgen een walvistocht geboekt. Om half 10 gaan we met de bus richting boot en zullen zo’n 2,5 uur op het water vertoeven om de walvissen te zien. Leuk vooruitzicht! De tip van collega Hermien (om aan te geven dat je snel zeeziek wordt, (dan krijg je een mooie plek op de boot) zullen we ter harte nemen, evenals voor de zekerheid toch maar een reistablet innemen.
Daarna zijn we de was weer eens gaan doen, lekker huiselijk….maar moet ook gebeuren. Het hangt nu deels in de camper te drogen, we hebben het na de wasmachine nl. 2 keer in de droger gehad en het is nog niet droog. Die van thuis is toch veel beter.
We hebben deze campingplaats nog een nacht bijgeboekt, dus kan de camper mooi blijven staan. Tot op heden kunnen we op elke camping terecht, wel hebben we Franz Josef gereserveerd vanwege de grote afstand die we moesten rijden en de verwachte drukte i.v.m. de paasdagen. De prijsverschillen van de campings onderling vallen erg me. We zijn meestal rond de 30 dollar (16 euro) kwijt en zoeken de mooiste uit (Top10 campings).
Er zijn op elk park verschillende soorten accommodaties te boeken: cabins, studio’s, in allerlei vormen, tentplaatsen, camperplaatsen (vaak geasfalteerd) met stroom en water en caravanplaatsen. Bellen naar campings of attractie is vaak gratis als je vanuit een telefooncel belt (op elke camping en in elk dorp aanwezig). Je hoeft dan alleen je bankpas erin te stoppen en er weer uit te halen. Het gesprek is gratis. Wij rijden “gewoon” naar een camping, omdat het geen hoofdseizoen is en voldoende plek. Op bijna elke camping is een spa (jacuzzi), zijn mooie schone douches en toiletten, een wasruimte met wasmachines, wasdrogers, strijkplank en strijkijzer, een grote keukenruimte met magnetron, broodrooster, kookplaten, eetruimte en afwasruimte, een TV-ruimte en internetpc’s en een spelletjesruimte.
Internetten met onze Vista-computer gaat lang niet zo makkelijk als we dachten. Of het aan Vista ligt, weten we niet, maar veel pc’s die hier staan, zijn oud. Op elke camping kun je wel internetten, mits je geduld hebt en als er plek is. Het kost vaak een euro of 4 per uur. Eten daarentegen is weer erg voordelig t.o.v Nederland. Je kunt vaak goed eten voor zo’n 10 euro per persoon. En daar maken we zo om de dag graag gebruik van. Vaak verschillende soorten groente, sla en keuze uit rund-, varkens- of lamsvlees met wedges (gekruide, gebakken aardappels). Als toetje eten ze vaak gebak, wij zijn daar niet zo van. Dat eten we liever bij de koffie (niet te vaak hoor).
Wat ons opvalt is de rustige rijstijl van de kiwi’s (zo noemen ze de Nieuw-Zeelanders ook wel) . Geen gejakker op de weg, gewoon netjes rijden. We hebben gelukkig nog geen enkel ongeval gezien, ook geen bijna-ongeluk-situaties. Op veel wegen heb je bruggen met aanduiding: one lane bridge, één rijstrook voor beide richtingen. We hebben ook al meegemaakt dat er dan ook nog een trein over dezelfde brug moet. Omdat hier zo weinig verkeer rijdt, kun je bijna altijd doorrijden. Als we bergopwaarts rijden, geven we vaak een signaal af aan achteropkomende rijders dat er ruimte is om in te halen. Ze rijden je rustig voorbij en je wordt er bijna altijd voor bedankt d.m.v. een opgestoken hand of een druk op de claxon. Het Noordereiland schijnt drukker te worden. Een file hebben we hier nog niet gehad. Toevallig zagen we vandaag een camper met schade, viel gewoon op. En we hebben een camper met Nederlands bedrijfskenteken gezien. Hoe die hier komt? Met de boot misschien?
Speciaal voor onze vrienden Harry en Marja (en hun kids) kijken we naar de omstandigheden waaronder de boeren hier wonen en werken. Veel grond is hier niet geschikt voor landbouw, maar waar het land nat is (vooral de westkust), hebben ze soms heuvels gemaakt in het land, zodat er drogere gedeeltes zijn waar de dieren opstaan. De meeste dieren die we zien, zijn schapen. Daarna komen de koeien. Je ziet hele weilanden bomvol verschillende soorten koeien in diverse kleuren door elkaar. Daarnaast zijn er veel lege weilanden. Ook zijn er weilanden met herten en soms lama’s. De boerderijen liggen vrij ver uit elkaar. Er wordt ook aardig veel gesproeid met verschillende soorten sproeiers, van heel grote tot kleine tuinsproeiers. Ook hier veel rollen met plastic eromheen met hooi erin, die in het land liggen. Maar ook wel hooibalen en strobalen zonder plastic. In het gebied waar we nu zitten, het noordoosten van het Zuidereiland, zijn meer koeien dan we hiervoor hebben gezien. We hebben een aantal foto’s gemaakt. Hebben jullie nog speciale dingen die je wilt weten? We zijn er nu toch!
PS: Hermien, ik heb vanavond je spareribs gegeten in het restaurant (Aromas café & bar) wat je aangaf, ze waren erg lekker! Van Wim mochten de porties wel groter zijn. Hij heeft kip met salade gegeten, ook een te kleine portie vond hij, maar erg lekker. Onze sandfly-bulten jeuken nu een stuk minder. We hebben spul gekocht (Anthisan) bij een drogist hier, dat was eerder niet mogelijk i.v.m. de paasdagen. We hebben de sand-flies hier nog niet gezien.
Woensdag 26 maart 2008
Vanmorgen zijn we op tijd te voet vertrokken naar het startpunt van de whale watch. Voor de kust van Kaikoura zwemmen walvissen van het soort potvis. Hier worden ze sperm whales genoemd. Na de koffie en krant hebben we een film gezien over walvissen. Om 10.00 uur zijn we met de bus naar de haven gereden en daarna met een catamaran vertrokken. Ze waarschuwden vooraf al voor zeeziekte in verband met de wat ruige zee. We hebben een kwartier gevaren met een snelheid van rond de 25 knopen (40 kilometer per uur en best wel heftig) en kwamen aan in een zeer diep stuk zee van meer dan 1000 meter diep. Onderweg kregen we allerlei informatie over een duik van een potvis. Een volwassen potvis is ongeveer net zo groot als een boeing 737 passagiersvliegtuig en is acht keer zwaarder. De exemplaren die wij gezien hebben waren ongeveer 16 meter lang. Hele joekels dus. Eén duik duurt 45 minuten tot 1,5 uur en een potvis kan tot 1200 meter diep duiken. De potvis komt dan ruim een kwartier aan de oppervlakte om te ademen. In die tijd kunnen we ze dan zien en als hij weer gaat duiken, dan kun je de grote staartvin zien. We hebben in totaal drie potvissen gezien.
Daarna kregen we nog een toegift en hebben we een grote groep duskie dolfijnen gezien. Ze sprongen vlak voor de catamaran uit het water en hebben een paar mooie foto’s kunnen maken. Tot slot zijn we naar een kolonie zeeleeuwen gevaren en ook daar hebben we weer kiekjes gemaakt. We vonden het een erg geslaagd uitje en we zijn gelukkig niet zeeziek geworden. We hebben heel wat mensen zien rondlopen die er wel last van hadden.
We hebben daarna fish and chips gegeten in het Aromas café & bar. De porties waren nu zodanig dat we het niet opkonden. Zouden ze ons commentaar hebben gelezen? Tegen drieën zijn we weer naar de camping gelopen en hebben we lekker liggen slapen en lezen aan het zwembad.
Morgen reizen we af richting Nelson. De weersverwachting vanaf zaterdag is bewolking, maar op het Noordereiland blijft het mooi weer. We zullen waarschijnlijk zaterdag of zondag de ferry van Picton naar Wellington nemen.
groetjes van ons!
Vandaag reden we weer van de westkust richting de oostkust, van Greymouth naar Hanmer Springs, in totaal 220 km. De weg die we namen ging via Reefton. In de beschrijvingen stond dat er niet veel interessants te zien is onderweg. Nou, voor een deel klopte dat wel, als je het tenminste vergelijkt met de rest van wat we hebben gezien. Het was een lange Holterbergweg. Als dat niet mooi is….? Voor de rest veel mijnbouw/kolenwinning en voormalig goudwinningsgebied. En ze hebben hier nog steeds sandflies, daar kwamen we achter toen we even stopten voor een kop koffie. Dus maar snel doorgereden. In Hanmer Springs aangekomen (15.00 uur) zijn we lekker gaan lezen. Op tijd gekookt en toen naar de bronnen. Hier komt warm zwavelhoudend water aan de oppervlakte met veel andere mineralen erin. Er is een mooi badcomplex omheen gebouwd en de diverse baden zijn van 32 tot 41 graden met zowel gefilterd als ongefilterd water (beetje zwavelgeur). Leuk om de sterren en de bergen te zien vanuit het bad! Toen gedoucht en terug naar de camping. Best slaapverwekkend die warmte… (gaap).
Dinsdag 25 maart 2008
Vandaag van Hanmer Springs naar Kaikoura (aan de oostkust) gereden, slechts 130 km. Het was een hele mooie route, tussen de bergen door. Na elke bocht weer een ander prachtig uitzicht. Ze kunnen hier trots zijn op hun land! We waren tegen de middag al over. We hebben het dorp even een bezoek gebracht, wat cadeautjes gekocht en voor morgen een walvistocht geboekt. Om half 10 gaan we met de bus richting boot en zullen zo’n 2,5 uur op het water vertoeven om de walvissen te zien. Leuk vooruitzicht! De tip van collega Hermien (om aan te geven dat je snel zeeziek wordt, (dan krijg je een mooie plek op de boot) zullen we ter harte nemen, evenals voor de zekerheid toch maar een reistablet innemen.
Daarna zijn we de was weer eens gaan doen, lekker huiselijk….maar moet ook gebeuren. Het hangt nu deels in de camper te drogen, we hebben het na de wasmachine nl. 2 keer in de droger gehad en het is nog niet droog. Die van thuis is toch veel beter.
We hebben deze campingplaats nog een nacht bijgeboekt, dus kan de camper mooi blijven staan. Tot op heden kunnen we op elke camping terecht, wel hebben we Franz Josef gereserveerd vanwege de grote afstand die we moesten rijden en de verwachte drukte i.v.m. de paasdagen. De prijsverschillen van de campings onderling vallen erg me. We zijn meestal rond de 30 dollar (16 euro) kwijt en zoeken de mooiste uit (Top10 campings).
Er zijn op elk park verschillende soorten accommodaties te boeken: cabins, studio’s, in allerlei vormen, tentplaatsen, camperplaatsen (vaak geasfalteerd) met stroom en water en caravanplaatsen. Bellen naar campings of attractie is vaak gratis als je vanuit een telefooncel belt (op elke camping en in elk dorp aanwezig). Je hoeft dan alleen je bankpas erin te stoppen en er weer uit te halen. Het gesprek is gratis. Wij rijden “gewoon” naar een camping, omdat het geen hoofdseizoen is en voldoende plek. Op bijna elke camping is een spa (jacuzzi), zijn mooie schone douches en toiletten, een wasruimte met wasmachines, wasdrogers, strijkplank en strijkijzer, een grote keukenruimte met magnetron, broodrooster, kookplaten, eetruimte en afwasruimte, een TV-ruimte en internetpc’s en een spelletjesruimte.
Internetten met onze Vista-computer gaat lang niet zo makkelijk als we dachten. Of het aan Vista ligt, weten we niet, maar veel pc’s die hier staan, zijn oud. Op elke camping kun je wel internetten, mits je geduld hebt en als er plek is. Het kost vaak een euro of 4 per uur. Eten daarentegen is weer erg voordelig t.o.v Nederland. Je kunt vaak goed eten voor zo’n 10 euro per persoon. En daar maken we zo om de dag graag gebruik van. Vaak verschillende soorten groente, sla en keuze uit rund-, varkens- of lamsvlees met wedges (gekruide, gebakken aardappels). Als toetje eten ze vaak gebak, wij zijn daar niet zo van. Dat eten we liever bij de koffie (niet te vaak hoor).
Wat ons opvalt is de rustige rijstijl van de kiwi’s (zo noemen ze de Nieuw-Zeelanders ook wel) . Geen gejakker op de weg, gewoon netjes rijden. We hebben gelukkig nog geen enkel ongeval gezien, ook geen bijna-ongeluk-situaties. Op veel wegen heb je bruggen met aanduiding: one lane bridge, één rijstrook voor beide richtingen. We hebben ook al meegemaakt dat er dan ook nog een trein over dezelfde brug moet. Omdat hier zo weinig verkeer rijdt, kun je bijna altijd doorrijden. Als we bergopwaarts rijden, geven we vaak een signaal af aan achteropkomende rijders dat er ruimte is om in te halen. Ze rijden je rustig voorbij en je wordt er bijna altijd voor bedankt d.m.v. een opgestoken hand of een druk op de claxon. Het Noordereiland schijnt drukker te worden. Een file hebben we hier nog niet gehad. Toevallig zagen we vandaag een camper met schade, viel gewoon op. En we hebben een camper met Nederlands bedrijfskenteken gezien. Hoe die hier komt? Met de boot misschien?
Speciaal voor onze vrienden Harry en Marja (en hun kids) kijken we naar de omstandigheden waaronder de boeren hier wonen en werken. Veel grond is hier niet geschikt voor landbouw, maar waar het land nat is (vooral de westkust), hebben ze soms heuvels gemaakt in het land, zodat er drogere gedeeltes zijn waar de dieren opstaan. De meeste dieren die we zien, zijn schapen. Daarna komen de koeien. Je ziet hele weilanden bomvol verschillende soorten koeien in diverse kleuren door elkaar. Daarnaast zijn er veel lege weilanden. Ook zijn er weilanden met herten en soms lama’s. De boerderijen liggen vrij ver uit elkaar. Er wordt ook aardig veel gesproeid met verschillende soorten sproeiers, van heel grote tot kleine tuinsproeiers. Ook hier veel rollen met plastic eromheen met hooi erin, die in het land liggen. Maar ook wel hooibalen en strobalen zonder plastic. In het gebied waar we nu zitten, het noordoosten van het Zuidereiland, zijn meer koeien dan we hiervoor hebben gezien. We hebben een aantal foto’s gemaakt. Hebben jullie nog speciale dingen die je wilt weten? We zijn er nu toch!
PS: Hermien, ik heb vanavond je spareribs gegeten in het restaurant (Aromas café & bar) wat je aangaf, ze waren erg lekker! Van Wim mochten de porties wel groter zijn. Hij heeft kip met salade gegeten, ook een te kleine portie vond hij, maar erg lekker. Onze sandfly-bulten jeuken nu een stuk minder. We hebben spul gekocht (Anthisan) bij een drogist hier, dat was eerder niet mogelijk i.v.m. de paasdagen. We hebben de sand-flies hier nog niet gezien.
Woensdag 26 maart 2008
Vanmorgen zijn we op tijd te voet vertrokken naar het startpunt van de whale watch. Voor de kust van Kaikoura zwemmen walvissen van het soort potvis. Hier worden ze sperm whales genoemd. Na de koffie en krant hebben we een film gezien over walvissen. Om 10.00 uur zijn we met de bus naar de haven gereden en daarna met een catamaran vertrokken. Ze waarschuwden vooraf al voor zeeziekte in verband met de wat ruige zee. We hebben een kwartier gevaren met een snelheid van rond de 25 knopen (40 kilometer per uur en best wel heftig) en kwamen aan in een zeer diep stuk zee van meer dan 1000 meter diep. Onderweg kregen we allerlei informatie over een duik van een potvis. Een volwassen potvis is ongeveer net zo groot als een boeing 737 passagiersvliegtuig en is acht keer zwaarder. De exemplaren die wij gezien hebben waren ongeveer 16 meter lang. Hele joekels dus. Eén duik duurt 45 minuten tot 1,5 uur en een potvis kan tot 1200 meter diep duiken. De potvis komt dan ruim een kwartier aan de oppervlakte om te ademen. In die tijd kunnen we ze dan zien en als hij weer gaat duiken, dan kun je de grote staartvin zien. We hebben in totaal drie potvissen gezien.
Daarna kregen we nog een toegift en hebben we een grote groep duskie dolfijnen gezien. Ze sprongen vlak voor de catamaran uit het water en hebben een paar mooie foto’s kunnen maken. Tot slot zijn we naar een kolonie zeeleeuwen gevaren en ook daar hebben we weer kiekjes gemaakt. We vonden het een erg geslaagd uitje en we zijn gelukkig niet zeeziek geworden. We hebben heel wat mensen zien rondlopen die er wel last van hadden.
We hebben daarna fish and chips gegeten in het Aromas café & bar. De porties waren nu zodanig dat we het niet opkonden. Zouden ze ons commentaar hebben gelezen? Tegen drieën zijn we weer naar de camping gelopen en hebben we lekker liggen slapen en lezen aan het zwembad.
Morgen reizen we af richting Nelson. De weersverwachting vanaf zaterdag is bewolking, maar op het Noordereiland blijft het mooi weer. We zullen waarschijnlijk zaterdag of zondag de ferry van Picton naar Wellington nemen.
groetjes van ons!
-
26 Maart 2008 - 07:58
Hermien:
Cool! Bij het lezen van jullie berichten krijg ik alle herinneringen weer boven. Jullie hebben zo te lezen dezelfde Whale watch gedaan als wij destijds. Mooi hè? Gave foto's!! De spareribs die ik toen had hingen helemaal van mijn bord af en ik kreeg ze nauwelijks op zo veel.
In Nelson hadden wij veel last van sandflies. Ik had er 35 beten op mijn voeten en enkels weet ik nog. Wel een gezellig dorp met veel pottenbakkers in de buurt. Tja, moet je hobbie maar zijn...Ha,ha.
Aanrader is te gaan kanoen in het Abel Tasman Park. Bij Totaranui Beach zit een camping aan het water. Ligt aan het eind van een gravelroad..in the middle of nowhere.
Wij hebben trouwens sneeuw met Pasen gehad en nu is nog alles wit.
groetjes, geniet er van ! -
26 Maart 2008 - 08:09
Klaske:
Hartstikke leuk jullie reis verslag te lezen.Volgens mij voelen jullie je daar aardig thuis zo tussen de holterberg en de koeien. Jullie moeten van iedereen hier de groetjes hebben en nog heel veel plezier. -
26 Maart 2008 - 11:09
Broer :
Hoi daar,
Fantastisch gezicht die walvissen, zo te zien hebben jullie beter weer dan wij destijds bij de bultruggen. In Hellendoorn is het weer ook wel beter eind volgende week willen ze weer tegen de 20 graden aan hebben vanmorgen was het hier nog wit en vannacht krijgen we weer vorst, de zon schijnt nu , ben vanmorgen met Maud bij pa geweest en heb wat koffie gedronken.
Het is jullie gelukt ma zit sinds een paar dagen achter de laptop en is bezig recepten op het www te zoeken en printen, moet niet nog gekker worden want dan krijg je naast een reactie ook nog mail en komt ze ook nog via de mesenger on-line.
Ben zeer benieuwd naar de foto's , hoeveel heb je er al geschoten en komen ze nog op picasa?
JLM -
26 Maart 2008 - 18:21
Huub:
huub
HUUB
moniek
moniek
hoe gaat het in nieuw-zeeland
wij vinden de fotos heel leuk
groetjes van jan tom moniek huub harry en marja -
26 Maart 2008 - 20:55
Dinie :
Wij hebben de foto;s bekeken samen met Maureen;en vonden ze wel heel mooi.Papa heeft nog wat hout gezaagd voor Jeroen dan hoeven ze geen kou te lijden Wij wachten nog op die beloofde 20 graden Het zou natuurlijk wel mooi zijn; maar vannacht voorspeldt de weerman nog 3 graden vorst De kamervloer gaan we morgen in de olie zetten .Verder is hier alles goed.wij wensen jullie nog hele fijne dagen .Tot weder horen of (lezen) Groetjes van Pa,Ma,Maureen. -
27 Maart 2008 - 11:01
Truus:
Ha die Lydia en Wim,
Hartelijk dank voor de leuke, gezellige reisverhalen van jullie!! Ik volg jullie hier aan de andere kant van de wereld. Jullie maken van alles mee zo te zien; eerst in vliegtuig en helikopter, dan op de boot , terug in de camper of op een gletsjer... !!! Dat is nog eens wat anders dan hier in de dagelijkse sleur aan het werk.
Ik ben jaloers op het heerlijke ,lekkere weer bij jullie!
Hier lag er sneeuw met Pasen; de kinderen konden zich hiermee nog lekker even uitleven, dat wel weer..
Door de nattigheid konden de paasvuren in Hellendoorn en Haarle niet door gaan; veel te nat op het terrein...
A.s. vrijdagavond is het openingstoernooi van de tennis in Haarle, je weet dus wat je mist, Wim.
Hartelijke groetjes van Emiel en Truus.
-
27 Maart 2008 - 12:48
Hetty En Dick:
Het lijkt ons geweldig wat jullie allemaal zien en mee maken.
We genieten van jullie reis beschrijving,die we elke dag volgen.
Hartelijke groeten
Hetty en Dick. -
27 Maart 2008 - 15:14
Jan En Janny:
Wat zien jullie veel, mooi om allemaal mee te lezen. Ik heb een week griep gehad nu gaat het wel weer. heel veel plzier Groet"n uut Doarle.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
