nog meer stoom en kokend water

Bedankt voor al jullie reacties op onze verslagen, leuk! We zien dat velen onze verhalen lezen, we proberen om de paar dagen iets te laten weten van wat we meemaken.

Zaterdag 8 november

Vanmorgen zijn we vertrokken vanaf de top 10 camping aan het Blue lake in Rotorua, op weg naar Wai-o-tapu, een thermaal park zuid van Rotorua. Buiten dit park spuit dagelijks om 10.15 uur de Lady Knox geiser, aangemoedigd door een soort waspoeder. Eerst naar het park, kaartje kopen en daarmee kun je dan na 3 minuten rijden naar de geiser. We waren er om 9 uur en hebben eerst een route door een deel van het park gelopen. Toen op weg naar de geiser. Aansluiten op de volle tribune. Na een verhaal van een man over het ontstaan van de geiser, deed hij deed inhoud van een zakje met een bepaald soort waspoeder in de bovenkant van de geiser en de geiser stoomde mooi door. Er gebeurde verder weinig anders en hij deed er nog een zak waspoeder in. Daarmee begon de stoom actiever te worden en ja hoor, de uitbarsting begon. Deze duurde zo'n drie kwartier wat we hebben gebruikt om vele foto's te maken en te kijken.

Daarna weer terug naar de parkeerplaats waar we koffie hebben gezet en even lekker buiten hebben gezeten. Voor het eerst is het lekker weer en warm genoeg om zelfs in de schaduw te zitten! Na de koffie met chocoladecake weer naar het park. Alle mensen van de geiser zijn hopelijk wel verderop in het park, dus wij kunnen rustig alles bekijken en foto's maken zonder anderen erop. Vanwege het vele stoom en weinig wind, is het timen wanneer je mooie foto's kunt maken van de gekleurde champagnepool en de arsenicum-groene Devils bath, welke wij de mooiste vinden. We hebben zo'n 1,5 uur gelopen om alles te bekijken en de nodige foto's te maken.

Daarna op zoek naar een camping dicht in de buurt, de Waikite valley thermal pools. Dit is een kleine camping met 5 spa's en een zwembad waar je als gast naar toe kunt, maar ook gecombineerd met een (eenvoudige) campingplaats. We gingen eerst afwassen en een vrouw vroeg Wim even te willen helpen met de kookplaat. En alsof het zo moest zijn, ze was een van oorsprong Nederlandse gepensioneerde die op haar 18e hier naar het zuidelijk eiland is verhuisd, ze kwam uit Enschede en praatte nog steeds ons Twents dialect.

Uiteraard willen we ook de spa's uitproberen. Bij de camping ligt een eco trail, een pad over hoe het warme bronwater dat achter de camping omhoog komt (van bijna 100 graden) hier wordt afgekoeld naar zo'n 35-40 graden voor de spa's. Leerzaam en leuk! Er komen nog soorten varens en mossen voor van de tijd dat Nieuw Zeeland samen met Australië een geheel vormde met Afrika (Gondwana) en een bijzondere varen die hier groeit is daarvan het bewijs.

De sloot langs de camping stoomt dus vanwege het warme water. Heel apart. Na het eten hebben we de spa's bezocht. Bijzonder! Na een mooie zonsondergang die wel tropisch leek, hebben we spontaan de Enschedese en haar medereizigster uitgenodigd voor een bakkie koffie. Ze vond het super het dialect weer eens te kunnen spreken en de hele avond Engels en dialect door elkaar gepraat over de verschillen en de overeenkomsten tussen Nieuw Zeeland en Nederland. Het was erg gezellig en informatief. En we hebben er een adresje in de buurt van Nelson bij!


Zondag 9 november 2014

Vandaag begin de dag met super lekker zonnig weer. Ons plan was om vandaag naar Taupo te gaan, maar we wilden nog even kijken of de golfbaan (Waikite golf club) tegenover de camping leuk is. Bij de receptie konden we de greenfee van 10 dollar per persoon betalen en dan kreeg je meteen een golftas met alle toebehoren bij. Dat is wel wat anders dan in Nederland. Omdat het nogal steil was zijn we er het kleine stukje toch maar met de camper gereden. Bovenaan bij het gebouwtje hebben we onze camper geparkeerd, verder was er niemand. De golfbaan zag er super uit en we werden vergezeld door een grote kudde schapen. We konden aan het gedrag van de schapen wel zien dat ze aan golfers gewend zijn, want ze gingen steeds netjes al mekkerend aan de kant. Wel veel schapenkeutels, maar dat mag de pret niet drukken. Alle greens waren beschermd door stroomdraad, zodat de schapen er niet op konden, dus deze greens waren mooi glad. (Nou ja, één schaap kon het niet laten en sprong over de stroomdraden).

Wij dus meteen maar naar hole 1 gelopen, meteen een par 5 van 500 meter. In het begin was het wel even wennen, het is een paar jaar geleden dat we voor het laatst hebben gegolfd, maar we hadden de slag toch alweer vrij snel te pakken. Voor de eerste hole hadden we ruim 10 slagen nodig. Het golfterrein vonden we heel erg mooi, met veel hoogteverschillen, kleine riviertjes en grote rotsblokken. En de schapen natuurlijk. Bij een van de holes moesten we bijvoorbeeld van de ene heuvel afslaan naar de green op een andere heuvel. We hebben in totaal 9 holes gedaan van de 18 en na ruim 2,5 uur vonden we dat we wel weer een lekker bad verdiend hadden. Het was intussen al vrij warm geworden, en niet alleen van de inspanning!

We besloten daarom om nog maar een nacht op dezelfde camping te blijven en lekker in de spa's te dobberen. Nadeel van deze camping is dat er geen internet is. Gelukkig werkte onze Spark databundel, die we op Auckland airport gekocht hadden, heel af en toe. Dus we konden Jantien via Whatsapp feliciteren met haar verjaardag en heel even onze mail checken. Daar duurde dan wel uren, maar goed. We kunnen best zonder internet hoor, maar als het niet hoeft dan liever niet!


Maandag 10 november 2014

Vandaag ook weer een mooie zonnige dag, maar wel frisjes. Volgens de weersverwachtingen worden de komende dagen slechter en we twijfelden of we meteen door zouden rijden naar Napier. (We willen namelijk vanaf Taupo m.b.v. een shuttelbus de Tongariro Alpine Crossing lopen (20 km) maar daarvoor is het weer de komende dagen te slecht, de shuttlebus rijdt niet).

Eenmaal in Taupo aangekomen vonden we het zonde om met dit mooie weer met de camper te gaan rijden en dus besloten we om hier de Top 10 camping op te zoeken. Hier hebben we de hele middag lekker van het mooie weer genoten. Mogelijk rijden we morgen wel door naar Napier en de oostkust. Hopelijk is het volgende week dan mogelijk de tocht te lopen).

Groetjes Lydia en Wim