Midpoint, Tentrocks, Santa Fe, Chimayo en Lybrook

Woensdag 18 april 2018
Vandaag hebben we weer een lange reisdag voor de boeg van 450 km naar Albuquerque. Na het goede ontbijt gaan we eerst kijken bij een oorspronkelijk stuk van de Route 66 dichtbij ons hotel in Amarillo. We lopen de straat door en genieten van de jaren 60 sfeer.

Daarna rijden we door naar de Cadillac Ranch. Hier staan negen rechtopstaande Caddillacs (auto’s die in 1974 deels zijn ingegraven) die door elke bezoeker met graffity beschilderd mogen worden. Het is een erg kleurrijk gebeuren want er zijn mensen die spuitbussen verf leegspuiten op de auto’s. We komen aan de praat met mensen die voor orgaandonatie pleiten. Als we ze vertellen dat je in Nederland automatisch donor bent, reageren ze jaloers. “In Amerika lopen we altijd achter op Europa” zeggen ze. Of dat zo is laten we maar in het midden. We vinden dit in ieder geval een leuke en kleurrijke tussenstop.

Vervolgens zijn we doorgereden naar het plaatsje Adrian. Dit Route 66-dorpje ligt precies halverwege Route 66 met 1139 mijl naar Chicago en 1139 mijl naar Los Angeles. We maken foto’s en besluiten koffie met iets lekkers te nemen bij café en giftshop Midpoint. De sfeer binnen vinden we super gezellig met super aardige mensen en lekkere blueberry brownie en kokosgebak. Een echte aanrader om hier langs/aan te gaan.

De reis naar Albuquerque verliep verder voorspoedig. We merkten wel dat de rijstijl van de Amerikanen in deze omgeving een beetje wilder is. Later hoorden we van mensen dat hier relatief veel onverzekerde auto’s rondrijden. Wij hebben verder geen enkel probleem gehad en we slapen in Quality Inn & Suites.


Donderdag 19 april 2018
Vandaag willen we naar de Kasha-Katuwe Tentrocks en naar La Cienguilla petrogliefen. We wilden vroeg weg, want we hadden gelezen dat het bij de Tentrocks meestal druk is en dat bleek achteraf juist.

Na het ontbijt om 06:30 uur zijn we meteen vertrokken en na een uurtje waren we er al, ondanks de file vanwege een aanrijding. Bij de parkingang zat een niet al te vriendelijke indiaan (en ons beeld van onvriendelijkheid en rommeligheid bij indianen wordt helaas steeds weer bevestigd).

Bij aankomst rond 8:30 uur was de parkeerplaats nagenoeg leeg en we zagen een mooi plekje met een picknicbankje. Meteen maar even koffie gezet en daarna de hike door Tentrocks gaan lopen. Het eerste deel van 2 km was redelijk vlak, maar leidt door een prachtig landschap een mooie slotcanyons, erg mooi. De Tentrocks lijken net kabouterhuisjes in een groot kabouterdorp. Heerlijk rustig rondlopen en veel foto’s maken, we zijn weer helemaal blij.

Daarna komt het steilere stuk waarbij je soms over rotsblokken naar boven klimt en dat viel ons eigenlijk nog wel mee. Tussendoor aan de praat met een aantal mensen en het grappige was dat de meesten een beeld van Nederland hebben van onveiligheid. Een enkeling denkt zelfs dat we in Nederland links rijden. We proberen in ieder geval een realistisch beeld van ons land te geven.

Om 17:00 uur hadden we afgesproken met onze Amerikaanse kennissen uit Denver, LeRoy en Jean. We hebben ze een uur gesproken in Ijsland afgelopen september en hebben via de mail contact gehouden. Heel bijzonder ze hier weer te ontmoeten. Ze waren exact op tijd, ze kennen de weg en allerlei mooie plekken in Santa Fe omdat ze er vaak zijn geweest. Handig voor ons, we kunnen instappen en worden naar het centrum gereden. We hebben wat rondgelopen en samen heerlijk gegeten in het centraal gelegen La Fonda hotel. We blijven drie nachten in motel Econolodge.


Vrijdag 20 april 2018
Vandaag een dagje Santa Fe met LeRoy en Jean als gidsen. We hebben ontbeten bij de Denny’s en tevens mooi tijd om uitgebreid bij te kletsen. Na een korte wandeling bij The Cross of Martyrs zijn we het centrum van Santa Fe ingegaan en hebben o.a. de Loretto Chapel met de miraculous stairway bezocht, een trap die op miraculeuze wijze is geplaatst, zo is de legende tenminste. Vervolgens een aantal winkeltjes met allerhande spullen bekeken, zoals Worrell Galery en Mountain trails Galleries. Intussen was het alweer lunchtime en we hebben echt heerlijk gegeten bij The Burrito Co.

LeRoy en Jean hebben ons daarna verschillende winkels en galeriën laten zien op de Canyon Road. Deze weg bestaat uit een aaneenschakeling van galeriën, enkele met ontzettend mooie maar ook zeer dure kunstwerken. Veel indianen als onderwerp, of de sjamaan die we in Seminolecanyon op de petroglys zagen. Rond 16:00 uur zijn we na voldoende kunst opsnuiven weer naar ons hotel gereden. Vandaag koud en veel wind maar droog, max 12 graden.


Zaterdag 21 april 2018
Vandaag een dagje niksen, wat shoppen en lezen. Om 17:00 uur hadden we met Jean en LeRoy afgesproken om hun reis door Zwitserland en Italië door te spreken en waar mogelijk tips te geven. Een vraag van Jean was of je in Europa ook bij een rood stoplicht rechtsaf mag slaan. Dat mag in Amerika wel, maar in Europa is dat verboden en dat vonden ze toch wel heel erg vreemd. Ook hebben we de Tomtom en de iphone apps die wij gebruiken uitgelegd.

Rond 19:00 uur kregen we trek en we zijn naar de overkant gelopen om heerlijk bij Olive Garden te gaan eten. Het was super gezellig en het eten was overheerlijk en rond 10 uur was het weer tijd om naar het hotel terug te lopen. Toen we buiten kwamen zagen we voor ons erg veel politie met zwaailichten en wat bleek, er was iemand de weg overgestoken zonder gebruik te maken van de verkeerslichten, juist op het punt waar wij ook waren overgestoken, maar dan wel met verkeerslichten. Deze man moest dat helaas met de dood bekopen, heel erg vervelend om alweer iemand onder een wit laken op de weg te zien liggen. Bah, dat was een behoorlijke domper.

In het hotel hebben we nagepraat en rond 23:30 uur hebben we weer afscheid van elkaar genomen. We hebben afgesproken om contact te houden en misschien treffen we LeRoy en Jean in Europa of Amerika. Gaat lukken. Max 18 graden vandaag.


Zondag 22 april 2018
We vertrekken richting het noorden en slaan na een uur rechtsaf richting Chimayo. We gaan daar naar het “Lourdes van Amerika”, een pelgrimsplaats. Het is heel rustig als we aankomen, overal zien we rozenkransen, mariabeelden, kruizen en de kapel waar volgens de legende 200 jaar geleden een kruis in heilig zand (holy dirt) is gevonden. Helemaal duidelijk is het ons nog niet, maar dat zand zou helend zijn. Er is een kerk omheen gebouwd, zodat er nu een kamertje met een kuil met zand is. Al met al een leuke tussenstop en toen we weggingen werd het drukker want er begon snel daarna een kerkdienst.

Weer een uurtje verder gereden naar iets heel anders, de San Jose badlands. Na wat dirtroads in een oliewingebied komen we er aan, er is niemand. We gaan eerst koken op ons gaspitje en lopen daarna een ronde om foto’s te maken en te genieten van de kleuren en de hoodoo’s. We zijn helemaal in ons element.

Na ruim een uur struinen, rijden we weer verder richting Farmington. Na milemarker 104 slaan we linksaf, weer een paar km dirtroad voor de boeg, dit keer naar een viewpoint van de Lybrook badlands. De weg is zo slecht dat we de laatste 1,5 km hebben gelopen. Maar dan komen we ook bij een geweldig uitzicht op de 200 meter lager geleden hoodoo’s en badlands. Wat een enorm groot gebied. Je kunt er naar toe rijden, maar dat gaan we niet meer doen vandaag. Het is intussen 17:45 uur als we nog een uur rijden naar Farmington voor de boeg hebben. We overnachten bij Brentwood Inn and Garden. Heerlijk zonnig en later sluierbewolking met 0-20 graden.

Groetjes ons.