Zuid west IJsland

Donderdag 7 september 2017
Vanmorgen heeft Theo ons naar het station gebracht en we zijn via Almelo naar Schiphol gereisd. Toevallig troffen we Moniek in Almelo en we hebben gezellig bijgekletst over Canada, zij is daar is daar ook recent een maand geweest.

Eenmaal aangekomen op Schiphol weer de gebruikelijke procedure. Dit keer geen paspoortcontrole, omdat we binnen Schengengebied reizen. Rond 12:30 uur even geluncht op Schiphol en om kwart over twee vlogen we naar Reykjavik. Na 3 uur vliegen landden we op Kevlavik airport en we hadden verder geen controles, dus dat ging weer mooi snel en handig.

We hebben dit keer onze auto gehuurd bij Mycar (www.mycar.is) en na een korte rit met hun shuttlebus konden we onze auto, een Toyota Yaris diesel dit keer, meenemen. Daarna meteen door naar de Bonus supermarkt om de nodige voorraad in te slaan. We hadden gehoord dat het hier super duur zou zijn, maar viel ons eigenlijk nog wel mee. Brood, pakjes en zakjes mix, groente, eieren en zuivel zijn wel duur.

Vervolgens zijn we in ruim een uur doorgereden naar Nupar Cottage bij Hveragerdi. We zitten hier 3 nachten. Ondertussen begon het zachtjes te regenen en bij het inchecken gaf de receptioniste meteen al aan dat de hot tub gebruiksklaar was. De hot tub bleek met 43 graden toch iets te warm, dus we hebben deze meteen maar uitgezet. Hopelijk is deze morgen afgekoeld.

Vrijdag 8 september 2017
Vanmorgen even voor 8 uur reden we weg, met 6 graden nog fris maar heel zonnig en bijna windstil. Vandaag staat de Golden Circle op het programma, bestaande uit Thingveller NP, Geysir en waterval Gulfoss. We voegen daar nog wat eigen wensen aan toe. Eerst naar Thingveller, een nationaal park waar ruim 1000 jaar geleden het parlement voor het eerst vergaderde, maar bekender is als een van de weinige plaatsen waar de Mid-Atlantische rug, die de Euraziatische en Amerikaanse platen uit elkaar drijft, die hier boven de grond te zien zijn. Hier schuiven de platen per jaar 1-18 mm uit elkaar.

Na een kop koffie bij het informatiecentrum, parkeren we onze auto. 500 kronen, zo'n €4,50 voor een dag parkeren. We lopen naar ongeveer alle aangegeven plekken: van een executieplaats (lugubere gedachte in zo'n mooie omgeving), mooie valleien, de aardplaten waar je tussen loopt, warme rivieren met helder blauw water, we vinden het geweldig en blijven uiteindelijk 4 uur rondlopen en kijken. En met ons vele anderen, bussen vol.
We gaan verder, naar de Bruarfoss watervallen. Deze waren tot voor kort vrijwel onbekend, maar nu niet meer. Alleen is de infrastructuur er nog niet op aangepast, overal staan geparkeerde auto's en campers langs de smalle grindweg. Maar na een korte wandeling over een modderpad en al struinend door een berkenbosje zijn we er: wat een prachtige waterval! Nadat we foto's vanuit allerlei posities hebben gemaakt, lopen we terug en rijden we weer een eind verder naar Geysir en de overige spuitende geisers.
De bekende Geysir spuit, sinds dat het in het verleden aangemoedigd werd m.b.v. waspoeder, veel minder vaak. We hebben het dan ook niet gezien. Strokker daarentegen wel, om de paar minuten. Het mooist is de blauwe dampbel die vlak voor de uitbarsting aan de oppervlakte verschijnt, maar dat is nog een hele kunst om die op het juiste moment op de foto te krijgen: te vroeg, te laat, net te vroeg en net te laat. Of je krijgt telefoon.... Intussen zijn de jassen al uit en de korte mouwen zichtbaar, heerlijk in de zon! 15 graden.
We rijden na een poosje door naar Gulfoss, een brede dubbele waterval. En vanwege de stralende zon met regenboog. Hij valt in 2 gedeelte 32 meter naar beneden. We bekijken hem van beneden- en van bovenaf, lopen rond en gaan dan weer weg.
Nog een keer proberen we de blauwe dampbel van Strokkur op het juiste moment op de foto te krijgen en gaan dan naar ons laatste bezienswaardigheid van vandaag: de krater Kerio. Intussen is het al 18:00 uur en na het betalen van 400 kronen p.p. ligt de krater helaas in de schaduw, te donker om hem mooi te bekijken. Maar wat we zien en een mooi gekleurde kraterrand en blauw water er onderin.
Om 19:00 zijn we bij ons huisje. Tijd om te eten en de hot tub op te warmen met geothermische warmte. Dan zien we op de Aurora-app dat de kans op noorderlicht groot is vanavond, maar we zien er niets van helaas. De hot tub was heerlijk met de lagere temperatuur.

Zaterdag 9 september 2017
Vandaag blijven we in de buurt, we gaan wandelen. Hveragerdi ligt ook op de Mid-Atlantische rug en dit gebied ligt op een actieve vulkaan- en aardbevingslijn. Dit merken we als we bij de supermarkt in het kleine winkelcentrum (pas om 10:00 uur open op zaterdag!) aankomen. Er staan een paar bussen met toeristen en ze krijgen uitleg. Blijkt dat hier in mei 2008 een aardbeving van 6.3 heeft plaatsgevonden en er is een kleine tentoonstelling over ingericht. Ook zien we camerabeelden en foto's van de beving. Men wilde een nieuw winkelcentrum van 3 verdiepingen bouwen maar dat heeft men niet gedaan. Dwars door het winkelcentrum liggen namelijk de tektonische platen, die je kunt zien liggen onder een glasplaat. Je kunt hier dus met een been op de Amerikaans plaat en een op de Euraziatische plaat staan.
Toen door naar onze wandeling voor vandaag, naar Reykjadalur Hot Springs. Dit ligt een paar km buiten Hveragerdi. We komen bij de parkeerplaats aan rond kwart voor 11. Het is bewolkt en een graad of 9. Dus weer laagjeskleding aan en regenjassen mee, voor vanmiddag wordt regen voorspeld en je weet het hier maar nooit.
We lopen de heuvel op langs allerlei stomende gaten, warme riviertjes, een waterval, stinkende en stomende poelen, schapen en groen bemoste flanken. Mooi! Na een klein uur zijn we 224 hoogtemeters verder en komen we bij een doel voor velen, de rivier is zover afgekoeld dat je er in kunt badderen, wat in grote getale gebeurt. Er zijn houten omkleedwandjes, bankjes en loopplanken aangelegd. We lopen erlangs want badderen doen we vanavond wel in de hot tub bij het huisje, maar het is wel een leuk idee.
Verderop komen we nog bij mooie ploppende modderpoelen, gekleurde rivierbeddingen en stoomgaten, een heel mooi gezicht. De bijbehorende zwavelgeur vinden we geen probleem.
We eten onze lunch op een houten bruggetje bij een mooie gekleurde bron, waar we aan de praat komen met Vlamingen en Nederlanders. Dan begint het steeds harder te waaien en koelt het behoorlijk af, er komt regen aan denken we. We lopen hetzelfde pad weer terug naar beneden in 3 kwartier. Een leuke hike van 9 km totaal, afhankelijk van hoever je verder doorloopt. Als we net bij de auto zijn begint het zachtjes te regenen.

Daarna even bijkomen in de hot tub, eten koken en natuurlijk tijd om onze blog te schrijven. Morgen rijden we verder richting het zuiden.

Groetjes Lydia en Wim