Van Jasper naar het westen
Blijf op de hoogte en volg Wim en Lydia
12 Juli 2017 | Canada, Garibaldi Highlands
Voor de berg Edith Cavell heb je een gratis permit nodig, die we om 8 uur lopend vanuit ons overnachtingsadres ophalen bij de VVV in Jasper. Ze zijn namelijk de parkeerplaats aan het uitbreiden en ze willen niet teveel verkeer daar op de berg. Er mogen per dag 180 auto's parkeren, in 4 groepen. Er staan veel mensen in de rij en na een kwartier hebben we een permit.
Wij hebben toestemming om vanaf 11:00 uur te parkeren. We rijden wat eerder die kant op en zien onderweg op de Icefield Parkway al een groep auto's staan aan de kant van de weg: er loopt een zwarte beer. We staan uiteraard even stil, maken wat foto's en rijden daarna omhoog, naar Mount Edith Cavell.
Je kunt er twee hikes doen, een lange en een korte, met zicht op de gletsjer en een ijsmeer, en de lange ook op weilanden en door bos. We kiezen voor de lange route van 5-6 uur, het is half 12 en 19 graden, veel water mee, eten en klimmen maar. Gezien het systeem van in groepen parkeren, zijn er velen met ons die dezelfde hike willen lopen (altijd handig i.v.m. de beren). Als we even verderop lopen, is het pad naar de lange hike afgesloten, omdat er 2 agressieve grizzlies zouden zijn. Alleen is het een onofficieel bord, klopt dit wel? We twijfelen maar er loopt ook niemand die kant op. Hmmm.
Dan in eerste instantie maar door naar de korte route naar Angel Peak, bij het eerste (van de twee) uitzichtpunten aangekomen zien we inderdaad de gletsjer in de vorm van een engel met twee vleugels. De bewolking zakt helemaal dicht. We zien verderop het ijsmeer liggen, maar ook hier mogen we niet verder, ook afgesloten vanwege lawinegevaar. Nou daar staan we dan, samen met de anderen, we mogen dus nergens naar toe. Helaas kunnen we boel weer uitpakken. Jammer dat dit vanmorgen niet is verteld bij de uitgifte van de permit.
Maar goed, we zijn niet voor een gat te vangen en rijden terug, voor backup plan twee, naar de Icefield Parkway (zeker geen straf!) en daar een hike doen. We rijden via de highway 93a als er weer auto's stilstaan, en weer een beer. Maar dit keer een bruingekleurde beer. Is het een grizzly? Hij/zij eet hetzelfde als de zwarte beer vanmorgen, een soort eucalyptusbladeren. We denken dat het een bruine black bear is, dus geen grizzly. Amerikaanse zwarte beren (de blackbear soort) zijn er in zwart, bruin, grijs en wit.
We rijden door naar de Five lakes valley voor een hike van 1-2 uur, 4,5 km lang en het is 27 graden. Totaal verschil in hoogte ruim 200 meter. Er liggen 5 meren van verschillende dieptes dus ook kleuren op een rij in een vallei. Dat lijkt leuk en we lopen door een bos in omgekeerde richting van wat velen doen, en op een gegeven moment lopen we alleen langs de "berenplanten". We kletsen er wat af want zonder bearspray voelt het toch wat kaal. Maar goed, niets gebeurd, en we komen aan de klets met 4 jonge Vlamingen, altijd leuk, mensen die hun droom van een wereldreis realiseren. We hebben over en weer ervaringen uitgewisseld en dat vinden we altijd super leuk. De bewolking is intussen weer wat opgelost en de zon schijnt mooi in de groene en of blauwe meren, prachtig deze hike!
We gaan daarna terug naar Jasper om even na te vragen welke beer we nu hebben gezien (toch een zwarte beer dus, ook al is hij bruin) en men is zeer verbaasd dat we gisteren een bever hebben gezien. Ze hebben onze foto's met gps gegevens gekopieerd. Men is hier overigens erg bang voor bosbranden, het is droog en warm en er branden er al een hele boel ten oosten van ons. Veel naaldbomen zijn bruin en dood, er zit blijkbaar een kever (mountain pine beetle) in wat ze doodt en er ligt in de bossen erg veel dood hout. De beste ingredienten dus voor fikse bosbranden. Het ziet er niet goed uit voor de bossen hier, op sommige plaatsen is meer dan de helft van de dennenbomen al bruin en dood. Het klinkt vreemd, maar door een bosbrand zou het probleem van de kever wel opgelost worden, maar de gevolgen voor mensen hier zijn enorm.
We gaan gelijk even eten en zijn later vanavond nog even koffie gaan halen in Jasper. Er heerst een gezellig sfeertje en de winkels met wel typisch toeristenaanbod doen gezellig aan. Toen we om 21:00 uur terug waren had het hele dorp ineens geen elektriciteit. Dat is even lastig, maar er zijn ergere dingen. Rond 22:00 was alles weer normaal.
Temperatuur vandaag max 30 graden, bewolkt vanmorgen tot half bewolkt. Het is tot nu in Canada veel warmer en droger geweest dan gemiddeld. Global warming?
Maandag 10 juli 2017
Vandaag rijden we richting Kamloops, 444 km, met als planning Mount Robson en Wells Gray. Die laatste kunnen we wegstrepen, want sinds gisteren is de weg afgesloten vanwege de eventueel moeilijke evacuatie mochten ook hier bosbranden ontstaan, het is namelijk een eenrichtingsweg van 58 km. Dus uit voorzorg is het park niet toegankelijk.
We krijgen er vandaag een uur bij, en rijden rond 8 uur weg. Na wat inkopen rijden we via highway 16 naar het westen. Nog maar een paar minuten zijn we onderweg en meteen zien we al 2 edelherten. We stoppen op de grote parkeerplaats aan de overzijde van de weg, de beide herten zitten achter een taluut, we zien de bovenste helft van een hert met het mooie grote gewei telkens even opkijken. Dan stoppen er meer mensen en wat een gevaarlijke situaties zien we dan ontstaan: zo met een klein kind op de weg gaan staan waar men maximaal 90 km per uur mag rijden, en blijkbaar zijn sommige locals de toeristen aardig zat, want ze scheuren werkelijk opzettelijk vol gas voorbij. Gelukkig is er niets gebeurd, maar we begrijpen soms echt niet hoe onverantwoordelijk mensen zich kunnen gedragen!
Daarna rijden we langs Moose lake, helaas geen moose/eland te zien en we komen we bij het visitor center Mount Robson Provincial Park. De berg is hoger dan we hiervoor hebben gezien, 3954 meter en ligt helaas grotendeels verborgen onder de bewolking (en rook van de bosbranden?). We gaan even koffie drinken om hem de tijd te geven eronder vandaan te komen, maar helaas.
We rijden verder en we zien steeds meer de effecten van de bosbranden in British Colombia die voornamelijk ten noorden van ons woeden. De zon komt er bijna niet meer door en onderweg zien we zelfs een stuk bos echt branden. We zien een blushelicopter overvliegen en de bergen zien we bijna niet meer door al de rook. Het is warm genoeg met max 29 graden. We gaan even inkopen doen bij de Walmart, ja, we zijn weer in een grote stad aangekomen.
Morgen moeten we ruim 100 km omrijden, omdat enkele wegen zijn afgesloten vanwege die bosbranden. De mensen zijn hier erg bang voor onweer, wat gelukkig niet wordt voorspeld, maar ook menselijk handelen heeft branden veroorzaakt. Blijkbaar zijn er hier in Kamloops al vele evacuees gearriveerd uit de brandende gebieden, heftig hoor. Ook binnen in het hotel ruiken we de rook. De luchtkwaliteit (fijnstof) is hier het slechtst van het hele gebied, 11 punten, very high, ik merk het ook en ben benauwd. Morgen maar snel weg hier want bij Whistler is de luchtkwaliteit blijkbaar weer normaal.
We overnachten in het prima hotel Four points by Sheraton in Kamloops.
Dinsdag 11 juli 2017
Vandaag rijden we van Kamloops naar Pemberton en omdat een aantal wegen zijn afgesloten (vanwege de 219 bosbranden), moeten we nu via Merritt, Spences Bridge, Lytton en Lillooet (de Sea-to-sky highway) rijden. Op zich niet vervelend, want dit zijn mooie routes, het is alleen een uur langer rijden.
Vannacht merken we dat de smog het hotel is binnengedrongen en we vinden dit helemaal niet prettig. Echt overal waar je komt ruik je de geur van een kampvuur. Gelukkig gaan we vandaag naar een gebied waar de smog weg zal zijn. Na een tankbeurt, de lekkere koffie bij Tim Hortons en vers brood bij de Safeway, zijn we weer in mistige omstandigheden richting Merritt gereden via de snelweg. In Merrit hebben we even de benen gestrekt en wat geshopt en daarna begon de mooie route. De mist werd gelukkig minder en minder en onderweg bij Goldpan provincial park heerlijk gelunched aan het water. Hier kun je overigens erg mooi staan aan de rivier met een camper of tent.
Bij Lillooet komen we pas in een gebied waar de smog echt helemaal weg is en tjonge wat is dat een verschil zeg. We kunnen de bergtoppen en de blauwe lucht weer zien en het ademt heel wat prettiger. We stoppen nog even bij Duffey lake. Zonder de smog willen we wel weer een hike lopen en we kiezen verderop voor de Joffre lakes en we lopen in een uur naar Middle lake (de 2e). Sommige stukken zijn best wel steil, maar de hike is goed te doen. De beloning in de vorm van een mooi uitzicht is wederom prachtig. De terugweg doen we in een klein uur en lopen nog even bij het laagste meer langs, in totaal hebben we ongeveer 7 km gelopen.
Daarna zijn we doorgereden naar het wat verouderde Hitching Post motel, vlak voor Pemberton.
Het weer vandaag: ochtend smog en na de middag mooi zonnig weer met ongeveer 23 graden.
Woensdag 12 juli 2017
We hebben het vanmorgen meteen al warm en we willen dus de korte broeken aan, we gaan naar ski-oord Whistler en zijn vandaag van plan te wandelen tussen de ritjes met gondels en liften door. Verwachting is beneden 27 graden en deels zonnig, maar als we de auto parkeren op een dagparkeerplaats (nr. 4) en bij de drukte van de gondels aankomen, is het boven ons bijna geheel bewolkt en er zitten wel heel donkere wolken bij. Maar oke, we zijn geen mietjes, we gaan met de gondel in 25 minuten naar Whistler Mountain, van 675 naar 1850 meter hoogte. Het is wel een stuk frisser dan beneden.
Daarna gaan we aansluitend met de Peak2peak gondel naar Blackcomb Mountain. Dit is de hoogst vrijhangende gondel ter wereld, ondersteund door slechts 4 palen. Op zijn diepste punt hangt hij 436 meter boven de grond. In 11 minuten, na 4,4 km en met 27 km per uur ben je op de andere berg, de Blackcomb Mountain (de gondel met glasbodem vonden we niet bijzonder). Daar kijken we even rond en gaan met de shuttlebus naar de volgende lift, een stoeltjeslift, naar de 7th heaven summit op 2128 meter. Het is wel fris maar zonder wind nog goed te doen met onze korte broeken. Daar gaan we kijken bij het skieen en snowboarden en lopen er wat rond. De bewolking zakt dicht en we vinden het toch te fris voor een langere wandeling, die gaan we 1 laag lager doen. Dus met de stoeltjeslift weer naar 1850 meter, (er is nu meer wind dus toch wel bibberen), we eten hier onze lunch en gaan een korte wandeling van een half uur doen. We zien de bekende marmot, de whistler, die fluit als er gevaar dreigt. Maar nu niet, hij eet rustig door. Gewend aan mensen zo te zien.
Daarna gaan we weer terug met de Peak2peak en als we in de laatste gondel naar beneden gaan spreken we een stel Texanen en hun dochter, vooral over hun eigen land, ze zijn zeer verbaasd over hoe mooi het is als we een aantal foto's van The Wave laten zien. Nooit van gehoord, ze gaan altijd naar het strand. En Texas is niet veel aan vinden we, veel te heet behalve met kerst. Grappig.
We zien in Whistler Village een filiaal van The Old Spaghetti factory en eten daar nog even lekker voor we richting ons hotel voor 2 nachten gaan, Executive Suites Hotel en Resort in Squamish. Even luxe doen.
Max vandaag 23 graden, hoofdzakelijk bewolkt en bovenop de bergen uiteraard veel kouder.
-
13 Juli 2017 - 12:48
Harry En Marja:
Gelukkig kunnen jullie de bosbranden omzeilen!
Whistler; plek van de olympische spelen van Vancouver 2010; wel een eindje van Vancouver af!
Prachtige wandelingen in een overweldigende natuur!
Geniet ervan! -
14 Juli 2017 - 16:51
Jannet:
Fijn om te horen dat jullie de branden kunnen ontwijken heb nog wel een aantal keren aan jullie gedacht als er weer wat op het journaal was over de branden. Mooie foto's van een mooi land. Geniet van jullie wandelingen en van Canada.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley