Las Vegas - Kanab

ja hij is er, het eerste verslag!

Woensdag 12 oktober 2016
Vanochtend waren we met een kwartiertje met de shuttlebus op Schiphol na een voorovernachting bij Van der Valk. Het inchecken verliep weer spoedig en rond 11 uur hingen we weer in de lucht. Na een vlucht van 9 uur kwamen we aan in Chicago. De vlucht verliep goed, toen de landing werd ingezet waarschuwde de gezagvoerder voor een turbulente landing. Die turbulentie viel wel mee, alleen hadden we vlak voor de landing een blikseminslag die gepaard ging met een harde knal. Best wel even schrikken, maar gelukkig verder niets aan de hand.
Omdat we eerder op onze Esta Amerika zijn binnengekomen, konden we snel via de esta route zo langs de douane en dat scheelt heel erg veel tijd. Nadat we de koffers weer ingeleverd hadden en de gebruikelijke formaliteiten doorlopen, zijn we 3 uur later weer naar Las Vegas gevlogen.
Bij aankomst in Las Vegas meteen weer met de shuttlebus naar autoverhuur Alamo en omdat we dit keer een zogenoemde "skip the counter" van Alamo hadden geregeld, konden we meteen een auto uitzoeken en wegrijden. Het is dit keer een Jeep Grand Cherokee 4X4 geworden met alle denkbare opties, zelfs met open dak. Die kunnen we hopelijk goed gebruiken de komende weken als we op dirtroads rijden,
Daarna meteen doorgereden naar het recent gerenoveerde Travelodge airport hotel. Dit vinden we handig omdat je daar je auto recht voor je hotelkamer kunt parkeren. Dus geen gezeul met koffers door een casino als je wel toe bent aan je nachtrust. Om 20:00 uur waren we op onze kamer. In Nederland is het 9 uur later, 5 uur 's ochtends.

Donderdag 13 oktober 2016
Vanochtend om 5 uur opgestaan en vanaf 6 uur konden we direct ontbijten. Daarna meteen een shoppingrondje gemaakt, zodat we ruim voldoende eten en drinken voor onderweg bij ons hebben. Dit is wel nodig vanwege de vele afgelegen gebieden die we van plan zijn te bezoeken.
Het shoppen ging voorspoediger dan gedacht en we konden daarom meteen mooi beginnen aan onze eerste hike in the Valley of Fire. Na ruim een uur rijden vanaf Las Vegas eerst even het visitor center aangedaan en vervolgens doorgereden naar parkeerplaats 3. Vanaf de parkeerplaats hebben we een mooie ronde gelopen. We wilden een rondje langs Crazy hill en de Fire wave lopen. Dit loopt door een droge rivierbedding, een wash, over stenen en door zand, langs prikstruiken en mooie rotsen. Ook kom je langs Pink Canyon, pastelkleurige rotsen, echt rose en zachtgeel. Het licht werd al gauw erg mooi, mede omdat de dagen hier ook korter worden. Van de steen grenzend aan de Fire Wave zagen we dat er sinds ons vorige bezoek een gedeelte was afgebroken. Rond 18:00 uur is het hier donker, dus op tijd weer terug naar de auto. Met 32 graden was het erg warm en hebben we ook erg veel water gedronken.
Na de hike van 2 uur met een lengte van ongeveer 5 kilometer zijn we richting Mesquitte vertrokken. Dit is ruim een uur rijden.

Vrijdag 14 oktober 2016
Vandaag ook weer om 5 uur klaarwakker en het is dus handig dat het restaurant hier 24 per dag open is. Het hotel ligt bij een casino met de bijbehorende taferelen. We kijken onze ogen uit, zoveel mensen die zo vroeg aanwezig zijn. Dus voor zessen zaten we al aan een Amerikaanse ontbijt.
Daarna weer even langs de Walmart voor de traditionele campingstoelen en bandenreparatiespuitbus. Hopelijk niet nodig, maar we kopen deze voor de zekerheid altijd. We konden ook meteen weer vers brood meenemen voor onderweg.
Vandaag stond Little Finland op ons programma. Eigenlijk is dat een gebied waar je vooral in de namiddag of vroege ochtend mooie foto's kunt maken. Vandaag is het bijna geheel bewolkt en de reistijd tot aan Little Finland is zo'n 2,5 uur via deels verharde en daarna gravel- en zandwegen. We trekken er de hele dag voor uit en zijn om 9 uur op weg. Meteen na de afslag vanaf de I-15 zouden we door de Virgin river moeten rijden, maar daar ligt zowaar een brug over de weg. Dan 20 mijl op een verharde weg met enkele slechte gedeelten. Aan de beide zijden van de weg grote cactussen, Joshua trees, zand, stenen, een vlakte met verderop bergen. Ook zien we een in de verte het water van Lake Mead.
Na 20 mijl kom je op een kruising bij Whitney Pocket, met rode en gele rotsen. Daar kunnen we op de terugweg mooi even kijken, maar eerst door naar Little Finland. De Gold Butte road gaat over in de New Gold Butte road en na wat gezoek en een slecht gedeelte waarvoor we onze 4x4 moeten gebruiken, komen we 3 uur na vertrek uit Mesquite aan bij ons doel voor vandaag. We hebben dan ook nog staan praten met een Amerikaan. Er is verder niemand bij Little Finland. Na een lunch in de desolate omgeving gaan we op zoek naar een plek om naar boven te klimmen. Er staan hier grote palmbomen, dat lijkt heel vreemd maar wel mooi groen bij de rode rotsen, we hebben ze verder onderweg niet gezien.

Al klimmend op de rotsen zien we veel roodbruine uitsteeksels, vormen en kwetsbare delen. Bijzonder om te zien! We kunnen weer lekker rondstruinen en foto’s maken, we zijn helemaal in ons element. Als we richting de auto lopen komen er 2 Nederlanders aan. Na ruim 2 uur verlaten we het gebied en rijden terug tot aan Whitney pocket. Daar raken we in gesprek met een man die aangeeft dat als we de weg zo’n 5 mijl inrijden, we een mooi zicht hebben op Lake Mead. Het is de Arizonaroad. Dat doen we en we hebben opeens vanaf een heuvel een super mooi zicht op het meer, het lijkt of er precies een zonnestraal gericht staat op het meer. Prachtig! De rest van de lucht is bewolkt. Dan gaan we nog kijken bij Whitney Pocket, de zon schijnt onder de bewolking door en het lijkt erg mooi, hele mooie rode en geelwitte gekleurde rotsen. Wat een mooi einde van deze dag, nu alleen nog terugrijden naar Mesquite. En onderweg worden we ook nog getrakteerd op een mooie zonsondergang. In Mesquite aangekomen hebben we wederom gegeten in het casino. We kijken onze ogen uit, leuk, mensen kijken. Max 30 graden vandaag.

Zaterdag 15 oktober 2016
Vanmorgen hebben we voor het eerst uitgeslapen tot half 8, we raken weer is een normaler ritme. Het wordt nu tijd om onze website bij te werken horen we van en aantal volgers. Het wordt helaas nog een dagje later....

We rijden vandaag richting Zion om een korte hike te doen. Het is weekend en dan is het vast druk. Dat is te merken, als we aankomen in het park staan alle parkeerplaatsen vol en zelfs ook langs de weg staat het vol. Eerst maar even eten in Springdale bij Oscar’s, altijd goed. Intussen zijn we ook weer een tijdsgrens gepasseerd, waardoor het voor ons een uur later is (nu hebben we 8 uur tijdverschil met Nederland).

Vervolgens zijn we Zion NP ingereden en ook daar stonden overal auto's aan de weg geparkeerd. Onze geplande trail naar Canyon Overlook en Clear Creek ging daarom niet door en we hebben een stukje voor Checkerboard mesa een parkeerplaats kunnen vinden. We besloten om te kijken of we door de rivierbedding beneden konden lopen richting Checkerboard mesa.

Dat was een hele goede keuze. We liepen zelfs door een slotcanyon en dat hadden we hier al helemaal niet verwacht. Het begon wel harder te waaien en het zand waait soms in onze ogen. Er wordt de komende dagen storm verwacht. De aspen en eiken hebben prachtige kleuren: vuurrood, oranje en geel. Het lijkt op herfst met zomerse temperaturen, maar gelukkig minder warm dan de afgelopen dagen, max 26 graden. Na ruim een uur zijn we weer terug bij de auto. Na nog een stop verderop en een korte wandeling richting Checkerboard mesa, rijden we richting Kanab, waar we 5 nachten verblijven. Zion blijft een super mooi park, maar iets minder druk mag wat ons betreft wel. A.s. woensdag komen we er hopelijk weer voor een langere hike.

Groetjes ons