Rond Moab en Blanding
Door: Lydia
Blijf op de hoogte en volg Wim en Lydia
13 April 2016 | Verenigde Staten, Blanding
Nog een dag in Moab, leuk leuk, maar eerst even Skypen met het thuisfront. En daarna gaan we de hike naar Corona en Bowtie Arch doen, dit keer niet middag op de dag, maar gelijk 's morgens. 2 jaar geleden vonden we het wel erg warm, dit keer was het prima te doen. We hebben onder Corona Arch zitten kletsen met Amerikanen en na anderhalf uur na de start van de hike waren we weer bij de auto. Opvallend veel honden liepen hem ook.
Onze lunch hebben we aan de Colorado-rivier genuttigd, mooie picknickplekken onder een overkapping met een mooi uitzicht op de rivier die ook via de Grand Canyon stroomt. Daarna nog even kijken bij de bergbeklimmers aan de Potash road. De hele weg staat vol met auto's van vooral jonge mensen die aan het bergbeklimmen zijn. Mooi gezicht, maar wel zeer rustig rijden daar.
We zijn naar een supermarkt geweest voor groenten, die missen we wel. Dus sla, bleekselderij, tomaten etc. gekocht, en (niet zo gezond) ijs...... salted caramel van Ben & Jerry's. Ik hoorde van mijn broer later dat ze die in NL ook verkopen, jammie! Dat hebben we daarna lekker buiten opgegeten, het is er heerlijk weer voor, 21 graden.
Later in de middag zijn we weer vertrokken, dit maal zijn we via de noordkant (Salt Valley Road) Arches NP binnengereden. Aangezien het wat richting schemer loopt, lijken de rode rotsen steeds mooier. En de sneeuw op de La Sal mountains steekt er super bij af. Na de eigen samengestelde salade op te hebben gegeten in het Archesgedeelte, gaan we nog even een klein rondje maken, even naar Skyline Arch. Aangezien ik dacht dat de zonsondergang om 19 uur was, zijn we daarna naar het viewpoint van Delicate Arch gereden. Tot ik erachter kwam dat het nog een uur langer duurde voor de onder zou gaan.....Nou, rustig aan naar boven klimmen dan maar (90 meter hoogteverschil over een korte afstand) kan ook, en dan van het uitzicht genieten tot de zon echt onder ging. Ineens heb je een uur over.
Opvallend weer dat sommigen zo goed voorbereid zijn: een jong Aziatisch stel, dame met een mooi wit jurkje aan en platte ballerinaschoentjes vraagt of dit de trail naar de bekende arch is (Delicate Arch), en of ze dan nog op tijd zijn. Nee dus. We hebben ze geadviseerd de hike morgen te doen met stevige schoenen aan en een poos voor zonsondergang. Ze dachten dat ze ongeveer naast de Arch konden parkeren....
Daarna willen we de sterrenhemel wel eens zien hier, de maan is 3 dagen "oud" dus nog niet zo fel, daarvoor rijden we maar zo ver mogelijk terug richting het einde van het park. Daar wachten op de sterren. Intussen proberen we de camera's wat uit, maar telkens komen er auto's de bocht om rijden in onze richting. Geen succes dus, we gaan naar het hotel, waar we rond 22.00 uur weer zijn. Maar als later we de foto's bekijken, heb ik toch een foto met Orion erop!
Maandag 11 april
Vanmorgen zijn we eerst weer naar Arches NP geweest, we hebben daar een aantal bogen en rotsen bezocht, waaronder Balanced Rock, Double Arch, we hebben de primitive trail naar de Windows section gelopen, en stonden bij het uitzichtspunt van de La Sal mountains. Tegen lunchtijd zijn we richting Moab Brewery gegaan voor een heerlijke lunch.
Via de supermarkt zijn we richting Blanding gereden. Onderweg kwamen we langs Wilson Arch, waar Wim nog even naar boven is geklommen. We hebben onze stoelen neergezet en rustig koffie gedronken. Intussen werd het voelbaar kouder en zagen we naast en voor ons donkere wolken.
De eerste afslag die we daarna hebben genomen was naar de Needles overlook, dit is het zuidoost-gedeelte van Canyonlands NP. De weg ernaar toe is 22 mijl.
Het was een geweldige ervaring, er was verder niemand en het was heel erg indrukwekkend groot en heel stil. Van bovenaf kijk je 300 meter naar beneden de gigantisch grote canyon in. Na een half uur foto's maken en genieten zijn we terug gereden. Onderweg kwamen we nog langs een mooie rots, een soort versteende duin.
Op de weg stond een hert en in het grasland ernaast stonden er nog meer, remmen dus. Wel een mooi gezicht. We zagen dat de bewolking boven de bergen steeds donkerder werd en er waren enkele onweersflitsen. Wat zou dat betekenen voor ons?
Onze volgende afslag. Vanaf de HW191 hebben we de Newspaper Rock gezocht die aan de HW 211 ligt. Na een heel aantal mijlen konden we deze rock niet vinden en hebben we besloten om richting Blanding te rijden. Via de aangegeven weg op onze Tomtom, niet via de hoofdweg HW191. (Achteraf bleek dat we een mijl verder bij Newspaper Rock zouden zijn aangekomen).
We zijn dus via de 136 Jackson Spring Road en North Creek Road naar Monticello gereden, dat is via de Manti-La sal Mountains. Wij klommen hoger en hoger en op een gegeven moment daalde de buitentemperatuur naar 1 graad C en begon het te sneeuwen, er lag ook al sneeuw tussen de bomen. Rustig rijden dus, maar dat was geen straf in deze mooie omgeving met groene naaldbomen, witte berken en aspen. We kwamen uit in Monticello.
Weer aangekomen op de HW191 hadden we bijna een hond onder de auto (waar borden stonden om te waarschuwen voor overstekend wild). Het ging gelukkig net goed. 20 mijl verder waren we rond half 7 bij ons motel voor 2 nachten, Four Corners Inn in Blanding.
Maandag 11 april 2016
Eens iets anders dan onze planning, bij de receptie van ons motel hangt o.a. een foto van Pictograph panel aan de Montezuma Canyon road. Ik had tijdens de voorbereiding al iets over deze weg gehoord en een print meegenomen, maar niet veel info behalve 3 kiva pueblos. Ik vind op internet nog een mooi aantal (27!) verschillende stoppunten aan deze weg, het lijkt ons leuk om te gaan zoeken. Deze Montezuma Canyon Road begint zo'n 15 mijl ten noorden van Blanding en eindigt een aantal mijl ten zuiden ervan.
De weg begint vlak voor milemarker 67, voor ons rechtsaf, het is de CR 146 en 33 mijl lang. Daarna begint het genieten.... We zien oude indianenwoningen en -gebouwen, (maar ook huidige woningen/boerderijen, want de grotten worden ook tegenwoordig nog als moderne opslagplaats gebruikt voor bv caravans, hooi, machines...) en komen langs een wijngaard, zien rotstekeningen, een oude ladder, koeien en kalfjes, van alles.
Heel fijn vonden we toch wel het feit dat we aan het begin slechts 1 auto zijn tegengekomen dus verder alleen waren (met veel koeien) en heerlijk relaxt hebben lopen rondstruinen op zoek naar mooie bezienswaardigheden. Het mooiste vonden we klimmen naar boven op rotsen om naar ruïnes en in een hele mooie oude indianenschuur (Honeycomb Granary) te kijken. Deze laatste was nog helemaal intact en waarschijnlijk meer dan 700 jaar oud, behoorde toe aan de Anasazi indianen. Hij ligt op zo'n 30 meter hoogte boven de rotsen. Ervoor waren we ook al een eind naar boven geklommen waar we ruïnes zagen, en we hebben ruïnes in 3 verschillende lagen rotsen gezien. Erg mooie route!
Toen we uren later weer in de meer bewoonde wereld kwamen zijn we nog op zoek gegaan naar ruïnes die aan de HW95 liggen. Daar waren we in 2008 al eens geweest tijdens onze eerste reis naar de VS en ik was benieuwd hoe we dezelfde hike nu zouden ervaren. Toevallig of niet, we stopten bij Butler Wash ruïnes en dat waren ze! Een hike van een kwartier maximaal om bij de overlook te komen, waar de ruïnes zich beneden aan de overkant in de wash bevinden (je kunt/mag er niet naar toe, er stonden nu hekken op het slickrock).
Dat was destijds een van de eerste ervaringen met hiken in de VS en totaal anders dan we gewend waren via het trottoir in Nederland
-
13 April 2016 - 15:05
Jannet:
Wat een mooie foto's. -
13 April 2016 - 22:09
Diny:
Hallo buurtjes, zo te zien vermaken jullie je prima! Wat een mooie muurbeschilderingen en prachtige foto's. Geniet er nog maar van! Groetjes van Jan, Robert en Diny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley