Naar de zuidoostkust en een probleempje

Slecht een foto omdat we bijna geen wifi hebben.

Maandag 1 december 2014

We waren op tijd op pad vanwege het verwachte onweer vanmiddag. Eerst even een brood halen, toen nog een bak koffie en op weg naar Bermagui, via de Princes highway die we al een tijdje volgen. Vanaf Bermagui willen we de kustweg naar Tathra rijden. We hopen onderweg wat wilde kangaroes, wombats (soort grote cavia) of koala's te zien. Nou, een kangeroe hebben we gezien, dood langs de kant van de weg. Even later ligt er een dode wombat. Dat schiet niet echt op. Gelukkig zien we nog een aantal levende wallaby's in een weiland zitten.

We rijden door Tilba Tilba, een oude plaats, uit maar liefst eind 19e eeuw. Het wordt aangeduid met een historische plaats. Zo zijn er meer historische plaatsen. Voor ons stelt het historisch gezien niet veel voor, maar leuk om even een afslag te nemen en er door te rijden. We zien ook weer de paarse bomen, die in de lente bloeien. Ze heten jacaranda's en lijken op seringen. Prachtig!

Eerst stoppen we aan het strand van Hywards beach, met Camel Rock als silhouet. Er werd in deze buurt goud gevonden, gezien de kleur zand kunnen we het ons voorstellen. De tweede stopplaats is na de brug bij Narooma aan de Eurobodalla coast, erg mooi blauw water met alweer goudgeel zand. Prachtige kleuren met dit felle zonlicht. (Die zo fel is dat het lijkt alsof je geen zonnebril op hebt).

Voor een "lunch with a view" stoppen we aan het strand van Barragga bay, aan de Sapphire coast. En het water is ook erg blauw! We wanen ons op een onbewoond eiland, niemand te bekennen. Intussen wijst de thermometer 30 graden aan, dus de zeebries is heerlijk verkoelend.

We stoppen om 15 uur nog even in Merimbula. Achter en rechts van ons wordt het steeds donkerder en nadert het onweer en de regen. Het begint in de verte behoorlijk te flitsen. Soms komt het erg dichtbij. We rijden door tot in Eden en gaan daar op de camping "Garden of Eden" staan. Het regent intussen continu en hard. Rond 21:30u houdt het eindelijk op met regenen.


Dinsdag 2 december 2014

Vanmorgen was het weer droog, warm en zonnig! We hebben besloten nog een nacht te blijven hier en nadat we dat hebben geregeld, zijn we aan de wandeling begonnen die begint op de hoek van het park. Deze camping vinden we erg goed met zelfs free en snel internet in de keukenruimte, altijd handig. Via een boardwalk langs het meer zijn we naar zee en strand gelopen. Blijft een prachtig gezicht. Via het mulle strandzand weer terug door het dorp naar de camping.

Na deze 6 km willen we nog meer lopen, omdat het goed gaat met mijn voet, en besluiten de camper te pakken, brood te kopen en daarna naar het Ben Boyd National park te rijden. Daar zijn namelijk rode rotsen (en die doen ons denken aan het zuidwesten van de VS!). Aangekomen in BBNP rijden we over een dirtroad (ook heel herkenbaar voor de VS) en blijkt de route naar de pinnacles een km lang te zijn, zeg maar een bospad met uitzichten op zee. En mooie uitzichten! De pinnacles zijn inderdaad rood, plus de blauwe zee een plaatje. Op de laatste 100 meter terug door het bos naar de camper zien we zowaar een grijze kangoeroe! Al dacht ik eerst aan een wallaby, bij nader inzien was hij toch iets groter.

Toen nog even naar de zee gelopen, maar eigenlijk vinden we het al te warm om lekker te lopen, en met te weinig schaduw. Terug naar de camping dus en nu zitten we heerlijk buiten, met een kop thee en gevuld speculaas, voor de sinterklaassfeer. Of omdat we het lekker vinden.....


Woensdag 3 december 2014

Vandaag willen we een stuk naar het zuiden rijden, waarbij we onderweg een wandelroute door een regenwoud willen lopen. Dus eerst eten, alles opruimen in de camper, afwassen en gaan met die banaan. Echter het gaan me die banaan ging niet, want wij stonden buiten en de camper zat op slot. Op zich niet zo'n probleem, ware het niet dat de sleutels binnen lagen, klein probleempje dus. We hebben gekeken of we zelf konden inbreken, maar al snel werd duidelijk dat daar onze specialiteit niet ligt.

De receptie ging pas om 9:00 uur open en dus moesten we een klein uurtje wachten. Bij de receptie aangekomen bleek dat dit vaker voorkomt en ze wisten al wie ze moesten bellen, the lock keeper. Na ruim drie kwartier kwam de "inbreekster" aangereden en ze had de camper in een oogwenk open met speciaal gereedschap. Best vreemd om te zien hoe makkelijk de camper weer open te krijgen is. Een ervaring rijker en ruim 80 dollar armer gingen we rond half 11 op pad naar het zuiden.

Na Eden is het voorlopig afgelopen met de mooie stranden en de saffierblauwe zee. We rijden op de Princess highway, een lange weg met alleen maar bomen aan beide zijden. De variatie zit in de wegwerkzaamheden waarvoor we telkens moeten stoppen. En een wallaby die over de weg steekt. We komen op deze weg na 111 km pas voor het eerst door een klein dorp, Cann River, waar we (volkoren!)brood en cappuccino hebben gekocht.

Een eind verderop zien we een afslag voor "Mackenzie river rainforest walk", dat lijkt ons leuk, even de benen strekken en lunchen. Na een paar gebakken eieren op ons volkorenbrood, lopen we de route van een klein half uur. Erg leuke route door een gevarieerd regenwoud. En weer door.....

Na totaal 242 km komen we in de regen aan in Lake Entrance, Victoria. Morgen rijden we weer door richting Kennett River aan de Great Ocean Road.