The Wave

Maandag 7 april

Wat een super- superdag, we waren zondagmorgen ingeloot voor The Wave!

In de woestijn van Utah en Arizona liggen veel bijzondere gebieden. Een daarvan is de North Coyote Buttes. In dat gebied ligt "The Wave”. Per dag mogen 20 mensen met een permit het gebied in, 10 mensen worden via internet ingeloot 4 maand van tevoren, en 10 mensen via een loterij op de dag voor het bezoek zelf. De permits zijn erg gewild en sommige mensen wachten al jaren. Er worden vele malen meer mensen ingeschreven dan er worden ingeloot, de kans is zo’n 5% dat je wordt ingeloot via internet, mooi voor de BLM, want je krijgt je $7,= inschrijfgeld niet terug. Echt een loterij dus.
Wij gingen dus naar de dagloterij, ach, kijken hoe het daar gaat, na de voorgaande dagen hebben we er wel vertrouwen in dat ik de 11 kilometer zou kunnen lopen, dit hadden we thuis nog niet bedacht. Velen komen dagelijks terug om mee te loten. De waarschuwingen vliegen om je oren, je moet goed weten waar je aan begint. Om 9 uur is de trekking en ja hoor, van de 70 aanwezige mensen werden wij als eerste ingeloot! Super super blij, wat een mazzel!. Er mogen niet meer dan 10 mensen mee, de laatst getrokken groep bestaat uit 4 personen waar er slechts 2 mee mogen, kiezen dus wie.
Daarna volgt een uitgebreide instructie. BLM geeft een blad mee met 6 foto’s voor de heen- en 6 voor de terugweg waar je op kunt oriënteren, er is geen aangeven route. Wel geven ze GPS-coördinaten van de belangrijkste punten. Vorig jaar juli zijn er vier mensen (ook jonge mensen!) overleden vanwege uitdroging en hitte, het ligt in de woestijn op de grens van Utah en Arizona. Voor de rest ben je midden in de wildernis op jezelf en je vaardigheden en eventuele hulpmiddelen als GPS aangewezen: er is geen water, toiletten, eten, schaduw etc. De weersverwachtingen zijn vandaag erg gunstig: weinig wind, maximaal 21 graden (in de zomer wordt het ruim 40), droog en zonnig. We hebben via Everytrail de route van Rudi gedownload zodat we hun gelopen route kunnen volgen. Dat blijkt erg handig!
We halen een broodje bij de Subway in Kanab in Utah en na een uur rijden zijn we om half 11 bij de Wirepass trailhead, weer aan de House Rock Valley Road. Vanaf Page in Arizona is het ook een uur rijden, dit zijn de dichtstbijzijnde overnachtingslocaties. Je moet bij deze temperatuur (van 21 graden) minimaal 3 liter water p.p. en eten etc. meenemen. Bij hogere temperaturen neemt dit progressief toe en moet je dus al dat water meezeulen, extra vermoeiend dus! We hebben een GPS en voldoende te eten en te drinken, zijn goed ingesmeerd met zonnebrand, de permit achter de autoruit en een aan de rugzak en daar gaan we.
Door een droge rivierbedding lopen we richting de eerste heuvel, via mul zand naar boven en weer beneden, regelmatig uitblazen want zo’n ervaren hiker ben ik nou ook weer niet. Op een gegeven moment begint de klim via de slickrock en moet je schuin zo hoog mogelijk links langs de bergrug lopen. Het is een beetje uitzoeken dat het niet te stijl is waar je loopt, maar dat je ook niet telkens omhoog en omlaag loopt, we willen energie sparen voor de terugweg. Je loopt op rotsen afgewisseld met mul zand, de totale stijging is blijkbaar 110 meter, maar dat doe je dan wel een keer of 4. Ook de weg er naar toe is al geweldig, wat een uitzichten! Na bijna twee uur komen we aan bij het laatste steile stuk omhoog (het zwaarste gedeelte blijkbaar) via mul zand omhoog klimmen naar de opening in de rotsen wat de Wave is, maar dan is het ook: Wauw! Geweldig! Natuurlijk zijn we ook blij dat we er zijn.

Nu begint het lopen in het bijzondere gebied, overal kleuren, lijnen, vreemde vormen, richels, …. we klimmen en klauteren kriskras door een deel van het gebied en blijven foto’s maken, en met ons maximaal 18 anderen. Er zijn blijkbaar een aantal rotsformaties als een hamburger, een schaakstuk etc. maar we zien meer dan voldoende mooie dingen, dus die laten we voor wat het is.
Na een aantal uren rondstruinen, met een lekkere lunch tussendoor, besluiten we terug te lopen, we hebben nog weer een kleine twee uur voor de boeg, maar we zouden ons hier nog wel dagen kunnen vermaken. Via de GPS-route lopen we weer terug (steeds links houden tegen de bergkam aan) en na 12.3 km komen we bij de auto aan. We hebben in totaal dus bijna 7 uren gelopen. Moe maar voldaan, met wat verbrande armen en nekken, zand in de schoenen en nog een paar flesjes water over. We rijden in een uur naar Page waar we inchecken in Best Western Plus Lake Powell.

Het is eigenlijk niet te omschrijven wat je ziet, we hebben er geen woorden voor, maar zullen ons dit waarschijnlijk heel erg lang blijven herinneren.