St George - Snow Canyon - Valley of Fire - Vegas

Donderdag 3 oktober

Vandaag hoeven we niet ver te rijden voor het volgende hotel en kiezen ervoor om naar de Snow Canyon nwet buiten St George te gaan. Onderweg komen we eerst nog langs rode rotsen met een afslag, het Pioneer park. We klimmen even op de ronde rode rotsen voor een mooi uitzicht over de stad.

Snow Canyon blijkt een zeer goede keuze te zijn, het is een State Park, dus deze is gewoon open. Na eerst een briefje met kenteken etc. te hebben ingevuld en $6,00 in een enveloppe te hebben gedaan, zijn we gaan rijden van noord naar zuid door het overzichtelijke park. Allerhande plaatsen om te stoppen en om trails te lopen. Het is een klein park en lijkt qua kleuren wel op Zion: rood, oranje en witte rotsen in verschillende vormen. Wij kiezen om te stoppen voor een trail: de Petrified Dunes. Het is volgens de brochure een gemiddeld moeilijke trail met mooie oranje versteende zandduinen die miljoenen jaren oud zijn. Ook is hier in het park een vulkaan uitgebarsten zo’n 27.000 jaar gelden, waarvan de lava nog zichtbaar is. Relatief kort geleden gezien de versteende zandduinen.

De rotsen hebben hier zeer mooie parallelle lijnen. In combinatie met de heldere lucht geeft dit super beelden en we genieten volop. Door de constant wisselende prachtige omgeving vergeet je de tijd en heb je niet in de gaten hoeveel je nog loopt.

Uiteraard zijn we weer uitgebreid aan de praat geweest met een paar Amerikaanse gepensioneerde (maar nog zeer kwieke) broers. De ene kwam uit Phoenix en de andere woonde vlakbij. De oudste vertelde dat hij net drie maanden als vrijwillige ranger voor National Bridges NP had gewerkt. Uiteraard kennen wij Natural Bridges en we kunnen hem nog zelfs tips aan de hand doen. We worden al aardig bekend hier blijkt wel. De broers geven aan dat het duidelijk drukker is in dit park vanwege de shutdown.

Erg grappig was dat de ene broer vertelde over een recente ontmoeting met een vrouw die hij al 40 jaar niet gezien had en zij woont in Boulder. Laten we daar nu net geweest zijn (zie ons vorige verslag over het oppompen van onze band in Boulder) en zo zie je maar weer, wat is de wereld toch klein. Het werd dermate gezellig dat we haast vergaten om naar Jenny’s canyon te gaan. Na een vriendelijke handdruk zijn we toch maar verder gereden. Ongelofelijk hoe snel je hier contacten legt en dat vinden we altijd leuk en inspirerend. De kijk vanuit een andere cultuur op allerhande zaken vinden we altijd super leuk.

Ook Jenny’s canyon is een mooie trail, een kort pad door wat mul zand en eindigend bij een slotcanyon van misschien 50 meter lang, maar toch mooi! In de buurt hoge rode rotsen, struiken en we zien zelfs een paar kleine Datura’s.

We zijn bij de laatste parkeerplaats en rijden dus het park weer uit, terug in de stad. We gaan weer eten bij de Italiaan, het is ons gisteren goed bevallen. En nu op zoek naar ons adresje voor 2 nachten: Green Valley Resort en spa. Het ligt zo’n 5 km vanaf de snelweg. Zo tegen het eind van de vakantie dacht Lydia dat we wel toe zouden zijn aan wat meer relaxen. We komen rond half 6 aan op onze kamer, nou ja kamer, het is een ruim appartement met een whirlpool, een heel hoog bed met twee matrassen van totaal wel 70 cm hoog en met twee uitnodigende relaxstoelen buiten op een eigen patio. De tv staat op een radiozender met muziek uit de 60’s. Wel leuk binnenkomen. Aan beide zijden van het appartement zijn buitenzwembaden, maar om te zwemmen vinden we het te koud.


Vrijdag 4 oktober

Vandaag staat er niets op ons programma, alleen willen we nog een polarisatiefilter kopen voor op de cameralens. Wel lekker laat aan het eind van de vakantie, maar wellicht voor de volgende. Het scheelt qua prijs enorm met Nederland. We gaan meteen maar even eten in de stad en klungelen voor de rest van de dag wat aan met o.a. lezen, internetten en slapen, ook heerlijk! Het is maximaal 21 graden met aardig wat wind en dus maken we geen gebruik van de buitenbaden.

We horen van bijna iedereen die we hier spreken dat het nu zo’n goede tijd is om dit gedeelte van het land te bezoeken. Precies op tijd, want in Yellowstone, waar we drie weken geleden onze reis begonnen, is het ’s nachts nu min 13 graden en er ligt sneeuw. Ook Grand Teton heeft sneeuw. Las Vegas een graad of 27, dus een prima afsluiting van onze zomervakantie!


Zaterdag 5 oktober

Vanmorgen eerst ontbijten in het resort, we kiezen voor een omelet met geroosterd brood en melk, Dat vult prima! Na het ontbijt hebben we alvast de koffers ingedeeld voor de terugreis, dan hoeven die de auto niet weer uit. We rijden via Valley of Fire State park (VoF) naar Las Vegas, een kleine 3 uur rijden en 240 km. Appeltje eitje. Het wordt heerlijk warm, maximaal 26 graden wordt voorspeld. Het begint met 13 graden om 8 uur. Het is voor ons de eerste keer dat we in de Valley of fire een trail lopen, de vorige keren was het telkens te heet.

We rijden via Overton en de Highway 169 naar de oost-entree van het park. Vlak voor we rechts afslaan zien we voor ons een gesloten Lake Mead, een national park. Dus gesloten vanwege de aanhoudende shutdown. Dat is te merken in de VoF, het is me druk! Nadat we gepicknickt hebben met een broodje van de Subway, zoeken we naar het begin van de trail naar Mouse tank, parkeerplaats vol. We rijden door naar het eind naar de White domes trail. Ook buiten de parkeerplaatsen wordt volop geparkeerd aan de kant van de weg. Doen wij ook maar. Het is net een speeltuin met veel volwassenen en kinderen op de rotsen.

De White Domes trail begint aan de zuidkant en al lopend door het zand (het lijkt wel of we naar het strand gaan) haken allerlei mensen af en gaan terug. Goede dichte schoenen zijn wel gewenst! We lopen via rotsen en door het zand langs een oude filmlocatie en komen bij een slotcanyon van een paar honderd meter lang. We lopen zeker niet alleen, maar druk is het niet. Aan het eind van de canyon maken we verderop nog een paar foto’s en terug op de trail loopt er rechtsvoor de grote rots ineens een grote bighornsheep (groothoornschaap)! Die zijn vrij zeldzaam hier, we hebben hem/haar maar mooi gezien! Na mooie gekleurde rotsen en een boog(je) komen we een uur later weer terug bij de auto. We proberen nog een trail, de Fire canyon silica dome, deze vonden we saai en zijn daarom vroegtijdig teruggelopen. Weer veel gesjok door het mulle zand. We raken wat verwend merken we.

Als we het park uitrijden, zien we een file van wel 40 auto’s voor de noord-entree van het park. Daartussen ook een paar geblindeerde limo’s met de ramen open, met wit geklede sjeiks die waarschijnlijk vanuit Las Vegas het park kwamen bezoeken. De shutdown is zo te zien wel goed voor de staatsparken!

Rond half 6 zijn we aangekomen in Las Vegas, in het Westgate Flamingo Resort. Lydia dacht praktisch te zijn: een appartement gehuurd voor een nacht met een wasmachine en droger erin. En het werkt prima! De grote jacuzzi had ze niet gezien tijdens het boeken, maar die hebben we tijdens het draaien van de was maar even geprobeerd. Oh wat vervelend ;-). Omdat we in de VS zijn hebben we voor het eerst deze vakantie “gedineerd” bij de Mac Donalds, inclusief een Mc Flurry. En voor het laatst denk ik. Maar wel makkelijk en dichtbij, we zitten namelijk niet aan de Strip.

En omdat het zaterdagavond is, mogen we van onszelf cola en chips, op z’n Amerikaans, een partyzak van 389 gram. Wie komt er op ons feestje?

Zondag gaan we shoppen in Las Vegas en maandag lekker luieren aan het zwembad. In ons volgende hotel hebben we geen internet en dinsdagochtend vertrekken we naar Nederland (dinsdagavond 18:40 Nederlandse tijd) met een korte tussenstop in Houston. Woensdagmorgen rond 08:20 landen we weer op Schiphol.

Allemaal nogmaals hartelijk bedankt voor jullie leuke reacties.

Groetjes Wim en Lydia