Green River (Wyoming), Moab en Green River (Utah)

Wat leuk al jullie reacties, via de website, twitter en Facebook! Bedankt!

Woensdag 18 september

Het hotel Hampton Inn & Suites in Green River, Wyoming, is ons erg goed bevallen, alleen vonden we het wel bijzonder dat er buiten een groot spandoek hing met “Hunters Welcome”. Zou in Nederland wel vreemd gevonden worden denk ik. Maar goed, eerst naar het visitor center geweest voor informatie over de Wild Horse Canyon Road en Flaming George die we willen rijden. Het valt ons op dat de medewerkers altijd super vriendelijk en behulpzaam zijn. Daarna eerst de weg door de Wild Horse Canyon gereden. Dit is een goed berijdbare gravelweg van 24 mijl waar zo’n, 2500 wilde paarden leven. We hebben er aardig veel van gezien met mooie vergezichten.

Na een korte stop bij de Wallmart in Rock Springs zijn we doorgereden richting Flaming George. Erg mooie weg om te rijden met veel bergen en dalen. Aan het eind van de weg zijn we nog iets verder gereden en bij de Red Canyon geweest. Mooie rode rotsen uitgesleten door een groene rivier. Hier heb je erg mooie routes om te wandelen en dat hebben we uiteraard gedaan. Het zijn wel veel kilometers om te rijden hier en dan is een dergelijke afwisseling altijd zeer welkom.

Daarna doorgereden naar het Best Western hotel in Vernal, Utah. Bij de Wallmart hadden we een fles rode wijn gekocht, maar we konden onze kurkentrekker niet vinden. We zagen twee mensen hun Harley poetsen en hen gevraagd of ze misschien een kurkentrekker hadden. Heel toevallig was de mevrouw iemand die in de wijnhandel zat en er direct één tevoorschijn toverde. Daarna heb ik nog een tijdje met de motormuizen bijgekletst over alles wat met motoren te maken heeft.


Donderdag 19 september

Na een (voor Amerikaanse begrippen) goed ontbijt, zijn we richting Dinosaur National Monument gereden. Dit is een plek waar vanaf begin 20e eeuw ontzettend veel dinosaurusbotten en fossielen zijn gevonden. Over de vindplaats, een deel van een rots, is een gebouw neergezet. Je kunt binnen vele soorten dinosauriërbotten zien (en aanraken) die in een miljoenen jaren oude rivierbedding liggen, toen er op deze plaats nog een binnenzee was. Die botten zijn daar op de zeebodem neergekomen toen er grote droogte ontstond.

Toevallig begon om 13 uur een rondleiding met een parkranger. De rondleiding bestond uit het lopen van een route over en langs de rotsen, waarbij de parkranger tussentijds steeds iets vertelde over alle lagen gesteenten, hoe de dinosaurusbotten en andere fossielen hier gekomen zijn en hoe je ze zelf kunt vinden. Ook mochten we zelf fossielen zoeken en Lydia kon het niet laten om er nog een paar voor Sharai mee te nemen. Of we fossielen hebben weten we niet. Erg boeiend allemaal.

Het was intussen rond 15:00 uur en we dachten dat we nog maar een klein stukje moesten rijden, maar dat bleek achteraf ruim 240 kilometer te zijn. Maar ach, we zijn met vakantie en hebben de tijd. Om half 7 waren we, na een snelle hap in Fruita, bij Best Western Grand Junction, Colorado, de zesde staat van deze reis.


Vrijdag 20 september

Vandaag gaan we van Grand Junction richting het westen, Moab. We vinden dat gebied altijd erg mooi vanwege de rode rotsen, bogen, en vele sportieve activiteiten die er plaatsvinden. We rijden binnendoor langs een mooie route waaraan o.a. de Fisher towers liggen. Fotogenieke plek! We komen gezellig aan de praat met Paul en Victoria uit Californië. Een deel van de trail richting de torens gelopen en weer verder richting Maob. Na het inchecken in het Quality Suites hotel (met mooie grote kamers) gaan we richting Arches NP, vooral met de mooie warme kleuren in het schemerlicht prachtig. We hebben de zon onder zien gaan achter de rotsen rond 19.15 uur en rijden bijna in file het park uit.


Zaterdag 21 september

Vanmorgen zien we als eersten Paul en Victoria in ons hotel, wat een toeval. We besluiten samen te ontbijten en hebben heel wat besproken, waardoor het al vrij laat was (10 uur) toen we vertrokken. Intussen was het al lekker warm, 23 graden. We hebben besloten om eerst hwy 279 op rijden, Potash road, om na 10 mile te gaan stoppen om een trail te lopen. Langs de weg met stijl omhoog stekende rotsen, zien we velen op de mountainbike en meerdere mensen bergbeklimmen. We stoppen en komen aan de praat met twee jonge mensen uit Salt Lake City, die hier een weekend aan het bergbeklimmen zijn. Inspannend en erg warm intussen. Ze boden ons zelfs aan om het zelf eens te proberen, maar dat vonden we niet zo’n goed idee. We hebben we foto’s van hun gemaakt die we naar hun mailen. Contacten zijn hier super laagdrempelig. Als we niet oppassen zijn we hier de hele dag aan de klets, en dat vinden we altijd leuk om zo reis en andere ervaringen uit te wisselen.

We rijden door en rond 11.45uur komen we aan bij het begin van de trailhead van Corona Arch, een track die ongeveer 2-3 uur duurt. Corona Arch is een boog van 42 bij 32 meter, de tweede grootste van de VS. We moeten gelijk omhoog klimmen, een spoorbaan over en dan lopen over rotsen en door zand. Het is erg warm en de flesjes water worden snel leger, er is bijna geen schaduw onderweg. Na ruim een half uur, terwijl we Corona Arck in ons vizier hebben, besluiten we dat het niet verstandig is verder te klimmen en gaan terug naar de auto. Daar blijkt dat het intussen 35 graden is, en dan in de brandende zon…. Soms zijn we best verstandig!

Op de terugweg komen we langs een steen met voetsporen van dinosauriërs. We maken op afstand foto’s en geloven het verder wel. Ondertussen nog even kort gesproken met motorcrossers en vervolgens weer door naar Arches NP, waar we eerst het bezoekerscentrum binnengaan. Hier kun je waterflesjes vullen en mooi bij de airco afkoelen. Nadat we een film hebben gezien over Arches, besluiten we dat we een trail naar een dunne boog willen lopen, de Landscape Arch. Die is ruim 100 meter breed en op de dunste plek slechts 1,80 meter dik, erg dun voor zo’n grote boog. We overleggen even met een ranger, het is een uur lopen, en daar staan Paul en Victoria weer, ook af te koelen bij de airco! Wat een aardige mensen en wat een toeval.

Eerst weer het park in rijden, even onze gekochte lunch opeten (versgemaakte wraps van Sweet Cravings Moab, erg lekker!). Na het rijden en de mooie trail van een uur naar Landscape Arch gelopen te hebben, rijden we de ongeveer 40 km het park weer uit, gaan tanken en eten in Moab, en verder op doorreis naar Green River, voor een overnachting. Intussen is het donker en zien we mooie roodoranje lucht met zwarte wolken, het regent verderop. Ze voorspellen 24 mm regen voor morgen, dus wordt het een rustdag voor ons, waarbij we alleen verder rijden via Capitol Reef naar Torrey voor de volgende overnachting.

Groetjes Wim en Lydia