Grand Canyon en ander mooie plekken

Jullie hebben nog van enkele dagen een reisverslag tegoed. Hier komen onze belevenissen van afgelopen week:

Zondag 25 mei: Natural Bridges en Monument Valley

Vandaag hoeven we niet ver te rijden naar het zuiden, dus rijden we een stuk noordelijker, want daar zijn de Natural Bridges NP, natuurlijke bruggen gevormd in de rotsen. Onderweg zijn we telkens gestopt om te genieten van alles wat we zien hier. En dat is veel. Door de rivieren zijn de rotsen van onderaf uitgesleten en vormen op het laatst dus een brug, voordat de bovenkant ook nog afbreekt.

Na dit park zijn we naar Monument Valley gereden. Dit is een immense vlakte met hoge rode zuilen (monumenten) waar je via de route over een zandweg in de vlakte wat dichterbij kon komen. Het is heeeeeeeel lang geleden een rotsplateau geweest waarvan bijna alles weggespoeld is, wat er nog staat is erg groot en mooi. Hier zijn veel films opgenomen, o.a. Thelma and Louise en Back to the future deel 3. Ook veel westerns zijn er opgenomen in de jaren 60. Prachtig!!!


Maandag 26 mei: Meteor Crater, Petrified Forest en Painted Desert

Vandaag een lange reisdag voor de boeg, maar met alle rechte wegen hier schiet het hard op, gemiddeld haal je bijna 100 km per uur zonder de maximum snelheid te overschrijden. Daar houdt overigens bijna iedereen zich aan. Ze rijden hier overal erg netjes en blijven op de eigen weghelft.

In Arizona (bij Winslow) is 50.000 jaar geleden een ijzermeteoriet neergekomen met 36.000 km per uur en heeft een hele grote krater achtergelaten. Deze krater is zeer goed intact gebleven t.o.v. andere kraters, want hij ligt in de woestijn. We hebben de echte meteoriet gezien en een tocht van een uur langs de kraterwant gemaakt onder begeleiding van een gids. Echt de moeite waard vinden wij.

Hierna zijn we naar het Petrified Forest en Painted Desert gereden. Hier liggen duizenden versteende bomen die 150 tot 200 miljoen jaar oud zijn. Het zijn voornamelijk coniferen die afhankelijk van het mineraal, rood, bruin, blauw wit, etc. gekleurd zijn. Het zijn net kristallen. Nog voor de ingang van het park zien we dat je bij twee bedrijven gratis een stuk boomstam mee mag nemen, één per auto. We dachten dat ze bijzonder waren, maar gratis meenemen? In het park verderop mag je in elk geval niets meenemen, lijkt ons ook logisch. Onderweg zien we links en rechts veel stukken versteend hout liggen en je kunt korte routes lopen. Aan het eind van de route van 48 km komen we bij de Painted Desert, de ‘geschilderde woestijn’. Een kleurenpallet van pastel van kilometers groot, prachtig.


Dinsdag 27 mei: Grand Canyon

Vanuit Kayenta waar we hebben overnacht is het ongeveer 130 km naar de oost-ingang van de Grand Canyon. Onderweg zien we de Navajo-reservaat waar nog steeds veel indianen wonen. Ze leven ongeveer allemaal op een ruime kavel in de woestijn in een woonwagen met daaromheen veel autowrakken en troep. Onderweg in Tuba City zagen we een supermarkt die hier dun gezaaid zijn (Dit was de eerst na zo’n 70 km). Op de parkeerplaats kwamen direct al 2 indianen aangelopen die ons om geld vroegen en ze keken ons in de supermarkt steeds aan. Dat vonden we best wel vervelend en we zijn daarna direct maar snel doorgereden naar de Grand Canyon.

Eenmaal aangekomen bij de Grand Canyon waren we meteen onder de indruk. We hadden natuurlijk eerder wel foto’s gezien, maar in het echt zie je pas de echte grootsheid en schitterende uitzichten. Je kon er vele rondleidingen maken onder leiding van een park- ranger en we hebben de geologische rondleiding van een uur gedaan. Daar werd verteld hoe de Grand Canyon is ontstaan.

Kort samengevat komt het erop neer dat het Colorado-plateau (tektonische plaat) miljoenen jaren geleden omhoog is geduwd van beneden zeeniveau naar 3000 meter hoog. Door erosie was er op de plek waar wij stonden weer zo’n 500 meter afgesleten. Er worden nu nog bijvoorbeeld fossielen van haaientanden gevonden. 5 tot 6 miljoen jaar geleden is de Grand Canyon zoals die er nu uitziet ‘pas’ gevormd. De Colorado River stroomde in het begin over de vlakte en heeft steeds verder in de vlakte de miljoenen jaren oude rotslagen uitgesleten.

Hierna hebben we een wandeling gemaakt langs de rand van de Grand Canyon en het visitors centrum bezocht. Op weg naar Williams kwamen we langs het IMAX theater van National Geographic. Daar hebben we een prachtige film gezien over de geschiedenis van de Grand Canyon met filmopname gemaakt vanuit een helikopter. Daarna lekker gegeten in het steakhouse aan de overkant. Om 21.00 uur kwamen we na een lange maar indrukwekkende dag aan in ons hotel (super 8 hotel) in Williams.


Woensdag 28 mei: Route 66 en Grand Canyon Caverns

Vandaag hebben we 160 km te overbruggen van Williams naar Kingman en kiezen voor een deel van de bekende Route 66 die hier in de jaren ‘50/60 vele mensen trok die van oost naar west de vrijheid opzochten. De weg is een symbool voor de vrijheid geworden. Inmiddels is er een snelweg aangelegd maar de nostalgie viert hoogtij. Er rijden veel mensen op Harleys rond en er is zelfs een radiozender die alleen maar muziek uit die tijd draait. We hebben nog even gekeken of we voor een halve dag een Harley konden huren, maar er bleek een minimum van drie dagen te gelden en het dichtstbijzijnde verhuurbedrijf zat te ver weg. Wellicht een tip voor een volgende keer.

Met het heerlijke weer (21 graden en zon) erbij voelen we ons weer even terug in de tijd, al hebben we tijdperk niet bewust meegemaakt. In Williams kwam net de Grand Canyon express voorbij. Dit is een originele oude stoomloc die toeristen van Williams naar de ingang van de Grand Canyon rijdt. Leuk detail is dat deze trein onderweg overvallen wordt door acteurs op paarden. We hebben in Ash fork een Route 66-museum bezocht en in Seligman een aantal souvenirwinkels. Leuk!

Daarna zijn we naar de Grand Canyon Caverns geweest. Daar hebben we een rondleiding in de onderaardse grotten gehad van een uur en aansluitend hebben we lekker geluncht in het restaurant aldaar. Lydia heeft er een echte Amerikaans Hamburger gehad. Normaal vindt Lydia hamburgers niks, maar deze was niet te vergelijken met die van de Mac. Wim koos voor een sandwich kipfilet en kreeg er patat bij. Hoe houden we onszelf op gewicht? Nou, vanavond rauwkost, magere yoghurt en bij de koffie een Amerikaans gebakje voor Wim. Verschil moet er zijn!

Groot, groter, grootst!
Hier in Amerika is alles groot: het land op zich, dus de te rijden afstanden, de immense natuur, de auto’s (we hebben de kleinste mogelijke gehuurd en die is voor ons groot), de grote goederentreinen (ik zie nu een trein met 87 wagons voorbijkomen), de grote supermarkten, de 2 tweepersoonsbedden op de hotelkamers, de porties eten in de restaurants en de verpakkingen in de winkels. Melk en jus ‘d orange koop je bijvoorbeeld in een 5-literkan. Chips, koekjes, alles zit minstens in een dubbele verpakking qua grootte. Qua bagage mag je normaal vaak 20-23 kilo meenemen, in en uit Amerika ‘maar’ 2 koffers van elk maximaal 23 kilo, dat was voorheen 32 kilo per stuk. Mooi, we gaan nog shoppen in New York!

Morgen (donderdag) rijden we naar Las Vegas. We willen nog graag naar de Hooverdam (Wim) en Death Valley (Lydia) en als we nog tijd en zin hebben kunnen we in de achtbaan op het dak van Hotel Circus Circus in Las Vegas. Vrijdagmorgen vroeg (6.50 uur) vliegen we via Atlanta naar Orlando voor onze 7-daagse trip door Florida. Als het doorgaat vertrekt er zaterdag vanaf het Kennedy Space Centre een Spaceshuttle om 17.02 uur (23.02 uur Nederlandse tijd). We hopen deze te kunnen zien vertrekken.

Allemaal de groeten van ons hier!