Rotorua en Waitomo abseilen
Door: Wim en Lydia
Blijf op de hoogte en volg Wim en Lydia
06 April 2008 | Nieuw Zeeland, Wellington
Zaterdag 5 april 2008
Na het ontbijt zijn we naar het Rotorua museum gereden. Dit museum is een 100 jaar oud voormalig badhuis en ook toen al een toeristische attractie. Hier konden mensen vroeger genieten van water uit de warmwaterbronnen en modderbehandelingen. In het museum is een deel daarvan gerestaureerd en te bekijken.
In het museum waren twee film te zien, te weten één over de vulkaanuitbarsting van 1886 en de andere over het B-Bataljon van Nieuw Zeeland dat vrijwillig in europa heeft meegevochten tegen de Duitse bezetting. De film over de vulkaanuitbarsting was erg leuk en informatief, mede vanwege de meebewegende banken waar je op zat. Buiten waren mensen bezig met verschillende sporten. We kenden ze niet, het was Lawnbowlen en Croky (soort Cricket). We zijn gaan kijken en kregen meteen uitleg over de spelregels. Leuk.
We zijn daarna uiteindelijk dan toch maar richting Waitomo gereden (150 km), na alles wat we in ruim vier dagen in Rotorua hebben gezien. We vinden allebei het geothermische en alles wat ermee te maken heeft erg interessant (gelukkig). De weersvoorspelling was regen voor vandaag, maar dat hebben we tot op heden niet gehad. We hadden bedacht dat we mooi met regen konden rijden, maar ja, dan komen we nooit uit Rotorua weg.
We hadden al de indruk dat vooral de Nederlanders hier maïs verbouwden ( je ziet de weilanden met maïs niet veel). Onderweg kwamen we en uithangbordje tegen nabij een huis met maïsveld. Maar als je het dan ziet en er staat een bordje bij met ‘Ons dagelijks brood’ erop: 1 en 1 is 3.
Nu zitten we op een camping; aan de overkant van de weg zitten de firma’s die de activiteiten uitoefenen mbt o.a. abseilen, gloeiwormbezichtiging vanaf een boot in de grotten, black water raften, er zijn grotten te bezichtigen en dat alles vindt zo ongeveer recht onder ons plaats. Je ziet er alleen niets van.
Zondag 6 april 2008
Vannacht is bij ons de tijd een uur achteruit gezet, in verband met de wintertijd. Het is hier nu zondagavond 21.00 uur, bij jullie is het dan 11.00 uur zondagmorgen. Het verschil is nu dus nog maar 10 uur. We tellen weer af.
Tegenover onze camping kun je o.a. de activiteiten van de “Waitomo Adventures” boeken. Ze hebben vijf adventure-opties: de Spectacular Lost World sprak me het meest aan. Deze bestaat uit een tour van 4 uur met 100 meter abseilen en door grotten klimmen. Deze hebben we ook op RTL Travel Extreme gezien, dus vandaar. Lydia besloot niet mee te gaan. Achteraf een goed besluit denk ik.
Om 10.00 uur vertrokken ik in een busje met een gids, 2 Engelsen (man en vrouw) en een Nieuw-Zeelander naar de grotten. Dit was ongeveer 20 minuten rijden (Troopsroad). Na onze aankomst in the middle of nowhere hebben we ons omgekleed. Ik de grootste blauwe overall aan en laarzen (maat 46). Je moest zo min mogelijk meenemen, je mocht geen spijkerbroek aan en er mochten geen camera’s mee. Er waren wc’s, drinkwater en er was zelfs een locker. Dit had ik hier achteraf niet verwacht op zo’n afgelegen plek.
Maar goed, toen we de omgekleed waren, kregen we een abseiltuig om. De gids controleerde alles erg goed en dat gaf een vertrouwd gevoel. Toen zijn we met z’n vijven naar de grot gelopen en onderweg hebben we een oefening gedaan met het zekeren van jezelf (met twee lijnen). Geen overbodige luxe.
Na een kleine 10 minuten lopen over ruw terrein kwamen we aan bij een platform dat bestond uit een rooster (waardoor je naar beneden kunt kijken) en een constructie met 10 abseiltouwen en een soort buis waarop je kunt zitten. Toen ik door het rooster naar beneden keek vond ik dat 100 meter bij nader inzien toch wel heel er diep was en ik realiseerde me toen eigenlijk pas dat dit bijna zo hoog is als de Dom in Utrecht. Je kon het uiteinde van de touwen vanaf dat platform niet zien, zo diep was het. Dat realiseerden de anderen zich toen ook, gezien hun reacties. Wat erg hielp was de erg rustige manier waarop de gids ons alles vertelde en voordeed. Maar goed, blik op oneindig en gaan met die banaan.
We waren uiteraard gezekerd en de gids heeft vervolgens het abseiltouw bevestigd met een extra zekering. De gids legde vervolgens uit hoe je met je rechterbeen kunt remmen en daarna mochten we vrij gaan hangen. Dit vond ik wel een spannend moment, want je ziet op zich al die touwen wel, maar of deze je kunnen dragen vraag je je dan toch steeds af (ik tenminste wel).
Vervolgens konden we met de rechterhand het touw laten vieren en ging je naar beneden. Dit ging heel erg rustig, makkelijk en toen begon het genieten. Tjonge wat een uitzicht, dit kun je je gewoon niet voorstelen en dit kan ik ook niet onder woorden brengen. Het was helemaal niet eng meer en het was gewoon fun zo daar te hangen. We gingen overigens met z’n vijven naast elkaar tegelijk naar beneden en dat gaf ook wel een vertrouwd gevoel. De gids had een fototoestel bij zich en maakte onderweg kiekjes, ook tijdens het abseilen.
We hebben er ongeveer een half uur over gedaan om beneden te komen. Het ging steeds meer vanzelf, toen moest ik remmen met mijn rechterbeen en daarna zelfs met mijn rechterarm erbij omdat ik anders vanzelf naar beneden ging. Dit was op het laatst best wel zwaar. Op het laatste stukje merkte ik ook dat mijn linkerbeen niet voldoende bloed kreeg en begon te tintelen, maar toen we over waren was dat snel weer weg.
Daarna hebben we door de grot gelopen over allerlei rotsblokken en kleine paadjes. Van grote ruimtes tot kleine gangetjes waar je op je handen en voeten doorheen moest kruipen. Veel klimmen en dalen dus. Onderweg hebben we een candybar en vruchtensap gehad. We hebben allerlei fossielen en uiteindelijk ook gloeiwormen gezien, die zaten ongeveer een meter boven ons hoofd. Er zwom ook een aal van zo’n 60 cm in de ondergrondse rivier. Die verwachtte ik daar niet. Dit gedeelte van de tocht duurde ongeveer anderhalf uur, waarin we rustig rondgeklommen hebben en kunnen kijken en genieten. Tot slot kwam de trap naar boven, 30 meter stijl omhoog. Achteraf gezien vond ik die het moeilijkst en zwaarst. Ik vond het een fantastische en unieke ervaring!
Daarna hebben we samen nog een rondleiding bij Waitomo Glowworm Caves gedaan, 500 meter verderop. De rondleiding duurde een uur, waarin je al lopend over betegelde paden in de druipsteengrotten liep en stalagmieten en stalactieten kon zien. De grap was dat ik er vanmorgen overheen en tussendoor gelopen heb en hier moesten we eraf blijven. Aan het eind van de rondleiding kon je vanaf een boot de gloeiwormen zien. Deze diertjes leken net led-lampjes of een sterrenhemel aan het plafond. Wel mooi, maar veel minder spectaculair dan wat ik de rest van de dag heb gezien en gedaan. Dat lag volgens ons ook aan het ontbreken van enthousiasme van de gids. Toen we buiten kwamen, regende het zachtjes. Zou het dan toch gaan regenen?
Morgen rijden we naar Auckland, onze laatste bestemming in Nieuw-Zeeland. Donderdag moeten we de camper inleveren en vrijdagmorgen vroeg vliegen we naar Sydney.
Groetjes van ons!
Na het ontbijt zijn we naar het Rotorua museum gereden. Dit museum is een 100 jaar oud voormalig badhuis en ook toen al een toeristische attractie. Hier konden mensen vroeger genieten van water uit de warmwaterbronnen en modderbehandelingen. In het museum is een deel daarvan gerestaureerd en te bekijken.
In het museum waren twee film te zien, te weten één over de vulkaanuitbarsting van 1886 en de andere over het B-Bataljon van Nieuw Zeeland dat vrijwillig in europa heeft meegevochten tegen de Duitse bezetting. De film over de vulkaanuitbarsting was erg leuk en informatief, mede vanwege de meebewegende banken waar je op zat. Buiten waren mensen bezig met verschillende sporten. We kenden ze niet, het was Lawnbowlen en Croky (soort Cricket). We zijn gaan kijken en kregen meteen uitleg over de spelregels. Leuk.
We zijn daarna uiteindelijk dan toch maar richting Waitomo gereden (150 km), na alles wat we in ruim vier dagen in Rotorua hebben gezien. We vinden allebei het geothermische en alles wat ermee te maken heeft erg interessant (gelukkig). De weersvoorspelling was regen voor vandaag, maar dat hebben we tot op heden niet gehad. We hadden bedacht dat we mooi met regen konden rijden, maar ja, dan komen we nooit uit Rotorua weg.
We hadden al de indruk dat vooral de Nederlanders hier maïs verbouwden ( je ziet de weilanden met maïs niet veel). Onderweg kwamen we en uithangbordje tegen nabij een huis met maïsveld. Maar als je het dan ziet en er staat een bordje bij met ‘Ons dagelijks brood’ erop: 1 en 1 is 3.
Nu zitten we op een camping; aan de overkant van de weg zitten de firma’s die de activiteiten uitoefenen mbt o.a. abseilen, gloeiwormbezichtiging vanaf een boot in de grotten, black water raften, er zijn grotten te bezichtigen en dat alles vindt zo ongeveer recht onder ons plaats. Je ziet er alleen niets van.
Zondag 6 april 2008
Vannacht is bij ons de tijd een uur achteruit gezet, in verband met de wintertijd. Het is hier nu zondagavond 21.00 uur, bij jullie is het dan 11.00 uur zondagmorgen. Het verschil is nu dus nog maar 10 uur. We tellen weer af.
Tegenover onze camping kun je o.a. de activiteiten van de “Waitomo Adventures” boeken. Ze hebben vijf adventure-opties: de Spectacular Lost World sprak me het meest aan. Deze bestaat uit een tour van 4 uur met 100 meter abseilen en door grotten klimmen. Deze hebben we ook op RTL Travel Extreme gezien, dus vandaar. Lydia besloot niet mee te gaan. Achteraf een goed besluit denk ik.
Om 10.00 uur vertrokken ik in een busje met een gids, 2 Engelsen (man en vrouw) en een Nieuw-Zeelander naar de grotten. Dit was ongeveer 20 minuten rijden (Troopsroad). Na onze aankomst in the middle of nowhere hebben we ons omgekleed. Ik de grootste blauwe overall aan en laarzen (maat 46). Je moest zo min mogelijk meenemen, je mocht geen spijkerbroek aan en er mochten geen camera’s mee. Er waren wc’s, drinkwater en er was zelfs een locker. Dit had ik hier achteraf niet verwacht op zo’n afgelegen plek.
Maar goed, toen we de omgekleed waren, kregen we een abseiltuig om. De gids controleerde alles erg goed en dat gaf een vertrouwd gevoel. Toen zijn we met z’n vijven naar de grot gelopen en onderweg hebben we een oefening gedaan met het zekeren van jezelf (met twee lijnen). Geen overbodige luxe.
Na een kleine 10 minuten lopen over ruw terrein kwamen we aan bij een platform dat bestond uit een rooster (waardoor je naar beneden kunt kijken) en een constructie met 10 abseiltouwen en een soort buis waarop je kunt zitten. Toen ik door het rooster naar beneden keek vond ik dat 100 meter bij nader inzien toch wel heel er diep was en ik realiseerde me toen eigenlijk pas dat dit bijna zo hoog is als de Dom in Utrecht. Je kon het uiteinde van de touwen vanaf dat platform niet zien, zo diep was het. Dat realiseerden de anderen zich toen ook, gezien hun reacties. Wat erg hielp was de erg rustige manier waarop de gids ons alles vertelde en voordeed. Maar goed, blik op oneindig en gaan met die banaan.
We waren uiteraard gezekerd en de gids heeft vervolgens het abseiltouw bevestigd met een extra zekering. De gids legde vervolgens uit hoe je met je rechterbeen kunt remmen en daarna mochten we vrij gaan hangen. Dit vond ik wel een spannend moment, want je ziet op zich al die touwen wel, maar of deze je kunnen dragen vraag je je dan toch steeds af (ik tenminste wel).
Vervolgens konden we met de rechterhand het touw laten vieren en ging je naar beneden. Dit ging heel erg rustig, makkelijk en toen begon het genieten. Tjonge wat een uitzicht, dit kun je je gewoon niet voorstelen en dit kan ik ook niet onder woorden brengen. Het was helemaal niet eng meer en het was gewoon fun zo daar te hangen. We gingen overigens met z’n vijven naast elkaar tegelijk naar beneden en dat gaf ook wel een vertrouwd gevoel. De gids had een fototoestel bij zich en maakte onderweg kiekjes, ook tijdens het abseilen.
We hebben er ongeveer een half uur over gedaan om beneden te komen. Het ging steeds meer vanzelf, toen moest ik remmen met mijn rechterbeen en daarna zelfs met mijn rechterarm erbij omdat ik anders vanzelf naar beneden ging. Dit was op het laatst best wel zwaar. Op het laatste stukje merkte ik ook dat mijn linkerbeen niet voldoende bloed kreeg en begon te tintelen, maar toen we over waren was dat snel weer weg.
Daarna hebben we door de grot gelopen over allerlei rotsblokken en kleine paadjes. Van grote ruimtes tot kleine gangetjes waar je op je handen en voeten doorheen moest kruipen. Veel klimmen en dalen dus. Onderweg hebben we een candybar en vruchtensap gehad. We hebben allerlei fossielen en uiteindelijk ook gloeiwormen gezien, die zaten ongeveer een meter boven ons hoofd. Er zwom ook een aal van zo’n 60 cm in de ondergrondse rivier. Die verwachtte ik daar niet. Dit gedeelte van de tocht duurde ongeveer anderhalf uur, waarin we rustig rondgeklommen hebben en kunnen kijken en genieten. Tot slot kwam de trap naar boven, 30 meter stijl omhoog. Achteraf gezien vond ik die het moeilijkst en zwaarst. Ik vond het een fantastische en unieke ervaring!
Daarna hebben we samen nog een rondleiding bij Waitomo Glowworm Caves gedaan, 500 meter verderop. De rondleiding duurde een uur, waarin je al lopend over betegelde paden in de druipsteengrotten liep en stalagmieten en stalactieten kon zien. De grap was dat ik er vanmorgen overheen en tussendoor gelopen heb en hier moesten we eraf blijven. Aan het eind van de rondleiding kon je vanaf een boot de gloeiwormen zien. Deze diertjes leken net led-lampjes of een sterrenhemel aan het plafond. Wel mooi, maar veel minder spectaculair dan wat ik de rest van de dag heb gezien en gedaan. Dat lag volgens ons ook aan het ontbreken van enthousiasme van de gids. Toen we buiten kwamen, regende het zachtjes. Zou het dan toch gaan regenen?
Morgen rijden we naar Auckland, onze laatste bestemming in Nieuw-Zeeland. Donderdag moeten we de camper inleveren en vrijdagmorgen vroeg vliegen we naar Sydney.
Groetjes van ons!
-
06 April 2008 - 13:08
Hermien:
Zit het er alweer bijna op? Wanneer komen jullie weer thuis?
Je hebt heel wat gezien in Rotorua! Mooi ook dat abseilen van Wim.
Ga je niet meer naar de Bay of Islands? (Pahia)
Het weer begint hier ook wat beter te worden. Vanmorgen 20 km gewandeld in het zonnetje. Ze voorpelden wel wa buien maar die hebben we nog niet gezien vandaag.
Leuk dat julle in de Fat Dog geweest zijn. Daar hebben wij ook een paar keer ontbijt in de binnenplaats en avondeten genuttigd. relaxte tent met veel backpackers.
Nou groeten maar weer !
-
07 April 2008 - 06:56
Brenda:
Ik zal jullie mails gaan missen als jullie weer terugkomen. Bij het lezen van jullie mails kreeg ik ook steeds een beetje een vakantiegevoel. Wat hebben jullie veel gedaan en gezien. Leuk om te lezen.
Geniet nog van jullie reis. -
07 April 2008 - 10:16
Maaike:
Zoo dit klinkt allemaal weer erg leuk..! Ik denk dat ik zelf ook maar een keer die kant op moet.. lijkt me wel wat!
Hier in Heldern verloopt alles prima..!
Geniet nog van jullie laatste tripjes..!
Groetjes Maaike -
07 April 2008 - 11:45
Hetty:
Goeie dag zeg wat een hoogte om van af te gaan!Ik doe het je niet na Wim.
Lydia dat heb jij toch niet gedaan?
Jullie beleven wel veel,geniet er maar lekker van, ik zou haast jeloers op jullie worden.
Groetjes Hetty. -
07 April 2008 - 19:54
Gerrit En Annet:
Ha Wim en Lydia,
eindelijk eens een berichtje van ons, we hoorden regelmatig van jullie belevenissen van de fam, maar zelf op de site komen was nog niet zo makkelijk, je moet wel alles goed spellen enzo, vooral de punten, maar goed de tijd gaat hier ook snel en voor we het wisten waren jullie al 2 maand onderweg,dus werd het toch wel een keer tijd om eens even van ons te laten horen,wat een belevenissen en wat een mooie plekken hebben jullie bezocht, gelukkig hoefde ik niet mee( te ver van huis en veel te lang)
we wensen jullie nog een paar fijne weken met veel bekijks,
ga nu nog even, nou ja even, bijlezen
tot de volgende keer !! -
07 April 2008 - 20:32
Jan En Janny:
we volgen jullie verhalen nog steeds en de foto s natuurlijk ook. Jullie zien en beleven echt veel. Dianne en Karin gaan in September ook naar N.Zeeland.Verder zijn wij hier druk met het maken van de straatversiering voor 1075 jaar Daarle.
Groeten van ons en reis ze. -
08 April 2008 - 07:22
Kleine Breurtje:
He Wim en Lydia kun je niet met die camper naar huis rijden,kunnen wij ook een keer toeren ri nieuw heten of luttenberg.Je kunt wel toeristisch gids worden, zo goed komen de verhalen hier over,schuift zoiets nog goed of wil je er niet over praten.We bijven jullie volgen op de computer,groeten van iedereen uit -
08 April 2008 - 07:25
Vervolg:
Ging even iets mis,maar zo n computer deskundige als ik los dat zo even op. Wou zeggen GROETEN UIT HAARLE en omgeven.pas goed op jezelf en tot ziens. -
08 April 2008 - 18:34
Johan En Henny:
Ha Wim en Lydia
Het is nog steeds erg leuk om jullie te volgen en de verhalen te lezen.
Ook het abseilen van Wim. Wat een ervaring! Ik doe het je niet na.
Hier gaat alles zijn gangetje:vanmorgen gewerkt en vanmiddag vergadering gehad over de Botterhof waar ik straks in mei ga werken.
Hoelang blijven jullie nog aan de andere kant van de wereld of gaan jullie nu weer richting huis.
Hoe dan ook: geniet er nog lekker van.
Groeten van ons. -
08 April 2008 - 19:17
Henriette:
hallo Wim en Lydia,
Bedankt voor de vakantiekaart, die heb ik gekregen.
De foto's vind ik mooi.
Wanneer komen jullie weer terug?
Volgende week dinsdag gaan Marieke en ik nieuwe kleren kopen.
Zaterdag en zondag blijf ik in de woonvorm.
25 April ga ik logeren bij papa.
Veel groetjes en liefs van Henriette.
-
08 April 2008 - 19:53
Familie H&M:
Goed om te lezen en te zien dat jullie je prima vermaken. Dat doen we hier ook met andere bezigheden, maar eerlijk is eerlijk we willen nog steeds ruilen.
De overall en laarzen staan je goed trouwens!
Geniet van het laatste deel.
Groeten REBM
-
08 April 2008 - 20:21
Willemien:
Wauw....wat hebben wij een stoere buurman. Wim, dit doen we je echt niet na. Lydia, ik kan me voorstellen dat jij dacht; "we doen graag alles samen, maar dit maar even niet".
Nog een paar superweken, dan kunnen wij nog genieten van de geweldig mooie beschrijving van jullie avonturen (en niet te vergeten van jullie foto's).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
